Fakt prawny – fakty (okoliczności faktyczne), w związku z wystąpieniem których powstają, zmieniają się lub ustają (wygasają) skutki prawne[1]. O takich faktach mówi się, że są „doniosłe prawnie”. Różnią się one od faktów prawnie indyferentnych (obojętnych), jakich wystąpienie nie ma wpływu na aktualną treść stosunków prawnych[1].
O tym, co jest faktem prawnym, decydują źródła prawa występujące w danym systemie (porządku) prawnym. Te zaś zależą od przyjmowanej filozofii prawa.
Pojęcie „faktu prawnego” wywodzi się od zdarzenia prawnego, wysnutego przez pandektystów z analiz prawa rzymskiego i oznaczającego zarówno zdarzenia zależne, jak i niezależne od woli ludzkiej[2].
Fakty prawne dzieli się na:
Zachowania prawne dzieli się na:
- działania prawne (zachowania czynne) – polegają na wykonywaniu określonych czynności
- zaniechania prawne (zachowania bierne) – polegają na powstrzymanie się od wykonywaniu określonych czynności (braku aktywności)[4].
Działania i zaniechania mogą być zgodne z prawem (takie, jakich prawo wymaga lub dopuszcza) i niezgodne z prawem (takie, jakich prawo zabrania)[4].
Zachowaniami zgodnymi z prawem są też tzw. akty prawne, które są zachowaniami (najczęściej działaniami) specjalnie przewidzianymi przez prawo dla celowego wywoływania nimi skutków prawnych[4].
Akty prawne dzielą się na:
- czynności prawne (np. umowy, pełnomocnictwa, przyrzeczenia publiczne, testamenty, oddanie głosu w wyborach, wytoczenie powództwa, złożenie wniosku o pozwolenie na budowę lub rozbiórkę albo o wydanie paszportu),
- akty tworzenia prawa, a więc zachowania, w wyniku których powstaje prawo (np. uchwalenie lub wydanie aktu prawa stanowionego (ustawy, rozporządzenia itp.) albo ustanowienie wiążącego prawnie precedensu sądowego),
- akty stosowania prawa (np. wydanie decyzji administracyjnej, decyzji podatkowej, wyroku sądowego)[4].
Zachowania prawne można również podzielić na czynności konwencjonalne oraz czyny.
- czynność konwencjonalna to taka czynność, której reguły sensu nakazują przypisać określony sens kulturowy[5]. Reguły sensu czynności konwencjonalnej mogą powstać w sposób spontaniczny lub być efektem zamierzonego działania (uczestników stosunku prawnego lub prawodawcy). Naruszenie reguł dokonywania czynności konwencjonalnej prowadzi do ich nieważności. Wśród doniosłych prawnie czynności konwencjonalnych wyróżnić można:
- czyny to zachowania, które nie mają charakteru konwencjonalnego. Można je podzielić na:
M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 299.
Janusz Guść: Fakt prawny. W: Leksykon współczesnej teorii i filozofii prawa. Jerzy Zajadło (red.). Warszawa: C.H. Beck, 2007, s. 78–80. ISBN 978-83-7483-519-0.
M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 299–300.
M. Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Warszawa 2019, s. 300.
- Sławomira Wronkowska: Podstawowe pojęcia prawa i prawoznawstwa. Poznań: Ars boni et aequi, 2003, s. 170–174. ISBN 83-87148-52-0.
- Janusz Guść: Fakt prawny. W: Leksykon współczesnej teorii i filozofii prawa. Jerzy Zajadło (red.). Warszawa: C.H. Beck, 2007, s. 78–80. ISBN 978-83-7483-519-0.
- Maciej Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Wydawnictwo CM, Warszawa 2019, ISBN 978-83-66704-82-4.