Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jedna europejska jednostka zapachowa (European Odour Unit, ouE) w metrze sześciennym, to – zgodnie z normą PN-EN 13725:2007[1][2][3] – takie stężenie odoranta lub mieszaniny odorantów, które odpowiada zespołowemu progowi wyczuwalności zapachu (Odour Threshold, cod,th).
c od,th = 1 ouE/m3.
Ustalono, że jednej jednostce zapachowej odpowiada masa 123 μg n-butanolu, uznanego za odorant odniesienia:
EROM (European Reference Odour Mass) = 123 μg n-butanolu.
Stężenie zapachowe (cod [ouE/m3]) jest wielokrotnością progu. Mierzy się je określając stopień rozcieńczenia (Z), konieczny dla jego osiągnięcia. Do rozcieńczania są stosowane olfaktometry dynamiczne. Osiągnięcie progu wyczuwalności (prawdopodobieństwo wyczucia zapachu: 50%, rozcieńczenie Z50%) jest stwierdzane przez "zespół" (nie mniej niż 4 osoby). Członkowie zespołu muszą spełniać kryteria sprawności sensorycznej (określone w normie).
Pojęcia i symbole, stosowane przed normalizacją
Przed ustanowieniem PN-EN 13725 w polskim piśmiennictwie stosowano:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.