Eugeniusz Nowak (bokser)

Eugeniusz Nowak (ur. 30 grudnia 1895 w Krakowie, zm. 31 marca 1988 w Pabianicach) – bokser, olimpijczyk z Paryża 1924.

Eugeniusz Nowak

Eugeniusz Nowak (przed 1925)
Data i miejsce urodzenia	30 grudnia 1895 Kraków
Data i miejsce śmierci	31 marca 1988 Pabianice
Obywatelstwo	polskie

Życiorys

Urodził się w Krakowie 30 grudnia 1895. Był synem Jóżefa oraz Teresy z domu Makowieckiej. Służył w armii austriackiej gdzie zapoznał się z boksem oraz zapasami. W 1921 r. zakończył kursy specjalistyczne prowadzone m.in. przez George’a Burforda oraz Władysława Pytlasińskiego, uzyskując stopień instruktora boksu, zapasów, gimnastyki i gier zespołowych. W 1923 przyjechał do Pabianic. W Towarzystwie Sportowym „Krusche i Ender” zorganizował sekcje sportowe i był także współzałożycielem Łódzkiego Klubu Bokserskiego. W 1924 podczas pierwszych mistrzostw Polski zdobył dla Łódzkiego Klubu Bokserskiego tytuł wicemistrza Polski w wadze półciężkiej. W tym samym roku uczestniczył też w igrzyskach olimpijskich gdzie startował w wadze średniej^[1]. Odpadł z turnieju po porażce w pierwszej rundzie. Po zakończeniu kariery sportowej zajmował się pracą organizacyjną i szkoleniową w Pabianicach. Był również współorganizatorem Łódzkiego Okręgowego Związku Bokserskiego. Po drugiej wojnie światowej działał w sekcji bokserskiej MRKS „Włókniarz” w Pabianicach. Jego żoną była Helena Jańczyk. Zmarł 31 marca 1988 i został pochowany na cmentarzu Starym w Pabianicach w kwaterze 50^[2].

Grób Eugeniusza Nowaka na Cmentarzu Starym w Pabianicach