Eszarra-hamat

Eszarra-hamat (akad. Ešarra-hamat, tłum. „Świątynia E-szara jest ratunkiem/pomocą”^[1]) – asyryjska królowa, główna żona Asarhaddona (681-669 p.n.e.)^[2], matka Aszurbanipala i Szamasz-szuma-ukina^[3].

Wszystkie znane nam teksty w których jest ona wzmiankowana pochodzą już z okresu po jej śmierci^[3]. Wynika z nich, iż Asarhaddon mocno przeżył jej śmierć i że wspominano ją z wielką czcią i szcunkiem^[3]. Z jednej z babilońskich kronik wiemy nawet dokładnie kiedy zmarła: 6 dnia miesiąca addaru (luty-marzec) 672 r. p.n.e.^[3][4]. Asarhaddon kazał ją pochować w specjalnie dla niej zbudowanym mauzoleum, najprawdopodobniej w Aszur, gdyż jest ono wspomniane w dwóch tekstach z tego miasta^[3]. Do Aszurbanipala jako następcy tronu należała opieka nad tym mauzoleum^[3].

Przypisy

1. hasło hamatu, The Assyrian Dictionary, tom 6 (H), The Oriental Institute, Chicago 1956, s. 61-62.
2. Tetlow E.M., Women, Crime..., s. 150.
3. Teppo S., Women and their Agency..., s. 39.
4. Glassner J.-J., Mesopotamian..., s. 208-209.

Bibliografia

• hasło Esharra-hamat, w: Leick G., Who's Who in the Ancient Near East, Routledge, London and New York 2002, s. 58.
• Glassner J.-J., Mesopotamian Chronicles, Society of Biblical Literature, Atlanta 2004.
• Teppo S., Women and their Agency in the Neo-Assyrian Empire, University of Helsinki, Helsinki 2005. ethesis.helsinki.fi. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-09)].
• Tetlow E.M., Women, Crime and Punishment in Ancient Law and Society, tom 1 (The Ancient Near East), Continuum 2004.