Erwin Gustav Niessl von Mayendorf

Erwin Gustav Niessl von Mayendorf (ur. 20 lipca 1873 w Brnie, zm. 15 lipca 1943 w Lipsku) – niemiecki lekarz neurolog i psychiatra, profesor neurologii i psychiatrii na Uniwersytecie w Lipsku.

Erwin Gustav Niessl von Mayendorf

Data i miejsce urodzenia	20 lipca 1873 Brno
Data i miejsce śmierci	15 lipca 1943 Lipsk
Zawód, zajęcie	lekarz neurolog, psychiatra, profesor
Narodowość	niemiecka
Alma Mater	Uniwersytet Wiedeński Uniwersytet Humboldtów w Berlinie
Uczelnia	Uniwersytet w Lipsku
Rodzice	Gustav Niessl von Mayendorf (ojciec)

Życiorys

Jego ojcem był Gustav Niessl von Mayendorf (1839–1919). Studiował medycynę i filozofię na Uniwersytecie Wiedeńskim i Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. Od 1900 roku specjalizował się w neurologii w Lipsku pod kierunkiem Paula Flechsiga, we Wrocławiu i w Halle pod kierunkiem Carla Wernickego, w Monachium i Hamburgu. Podczas I wojny światowej służył jako lekarz wojskowy w szpitalu wojskowym w Brnie. W 1908 w Lipsku habilitował się z neurologii na podstawie pracy Klinische und anatomische Grundlagen der Amnesia verbalis kinaesthetica. W 1925 został profesorem neurologii i psychiatrii.

W 1938 roku na kongresie neurologicznym w Paryżu przedstawił hipotezę, według której ciało modzelowate zawiera włókna spoidłowe łączące dwie półkule mózgu.

Wybrane prace

• (1926) Henschens Prioritätsstreit um die Entdeckung der Sehsphäre. (Eine Berichtigung)^[1]
• (1926) Über die sog. Brocasche Windung und ihre angebliche Bedeutung für den motorischen Sprachakt^[2]
• (1909) Ueber die physiologische Bedeutung der Hörwindung^[3]
• (1907) Die Diagnose auf Erkrankung des linken Gyrus angularis^[4]
• (1926) Vom Sehhügelstiel des inneren Kniehöckers^[5]