Loading AI tools
argentyński piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erik Manuel Lamela (ur. 4 marca 1992 w Buenos Aires) – argentyński piłkarz pochodzenia hiszpańskiego[1] występujący najczęściej na pozycji ofensywnego lub prawego pomocnika[2] w hiszpańskim klubie Sevilla FC. W latach 2011–2018 reprezentant Argentyny.
Pełne imię i nazwisko |
Erik Manuel Lamela | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
4 marca 1992 | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
17 | ||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Lamela urodził się w Buenos Aires i w młodym wieku zaczął treningi w stołecznym zespole River Plate. W 2004 roku jego pozyskaniem zainteresowany był zespół FC Barcelona. W lidze argentyńskiej zadebiutował w czerwcu 2009, natomiast pierwszego gola dla River strzelił w grudniu 2010. Dobra postawa prezentowana przez gracza w sezonie Apertura 2010 (dwa gole, trzy asysty) zaowocowała licznymi ofertami z klubów europejskich.
Latem 2011, po spadku River Plate do drugiej ligi, Lamela podpisał pięcioletni kontrakt z włoskim zespołem AS Roma.
Lamela przyszedł na świat we Floridzie, jednej z dzielnic stolicy Argentyny, Buenos Aires[3], jako syn José "Panadero" Lameli, byłego piłkarza[4], i jego żony Miriam[5]. Posiada dwójkę braci, Axela i Briana[6]. Jego idolem piłkarskim jest Lionel Messi[7].
Lamela w wieku 8 lat rozpoczął treningi w stołecznym zespole River Plate[8]. W 2004 roku talent 12-letniego zawodnika zauważyli wysłannicy drużyny FC Barcelona, proponując rodzinie zawodnika 120 tysięcy euro miesięcznie w zamian za przeprowadzkę do Hiszpanii[9]. Z powodów finansowych na transfer nie zgodził się jednak ówczesny prezydent River Plate, José María Aguilar. Ostatecznie rodzice zawodnika i Aguilar doszli do porozumienia i Lamela pozostał w piłkarskiej akademii River. W 2008 roku młody zawodnik znalazł się w składzie drużyny na angielski turniej U–16 Cobham Cup[10], w którym Millonarios zajęli pierwsze miejsce po pokonaniu w finale Chelsea 2:0[11].
Szansę rozegrania pierwszego meczu na pierwszoligowych boiskach dał Lameli szkoleniowiec Néstor Gorosito[3], pod nieobecność rywali zawodnika do gry w składzie, Mauro Díaza i Diego Buonanotte (udali się z reprezentacją na Turniej w Tulonie)[12]. W argentyńskiej Primera División 17-letni gracz zadebiutował 13 czerwca 2009 w wygranym 3:1 spotkaniu z Tigre[13], wchodząc na plac gry w 80 minucie jako zmiennik Roberta Floresa[14]. Był to jego jedyny występ w jego pierwszym sezonie w seniorskiej drużynie – Clausura 2009[15].
Więcej szans na grę niedoświadczony piłkarz otrzymał od nowego trenera, Ángela Cappy[3]. Pierwszy oficjalny mecz, który Lamela rozegrał w wyjściowym składzie River, odbył się 19 września 2010 w Rosario; Millonarios przegrali wówczas ligową konfrontację z Newell's Old Boys 0:1, natomiast młody Argentyńczyk wystąpił na boisku przez 56 minut[16]. Do końca rozgrywek Apertury 2010 Lamela pojawił się na placu gry jeszcze jedenastokrotnie, za każdym razem znajdując się w podstawowej jedenastce zespołu[15]. 24 września nowy prezes River Plate, Daniel Passarella, ogłosił, iż młody piłkarz podpisał swój pierwszy profesjonalny kontrakt z klubem, obowiązujący przez najbliższe cztery lata, z klauzulą odstępnego wynoszącą 20 milionów euro[8]. 16 listopada Lamela w derbach z Boca Juniors zanotował asystę przy zwycięskim trafieniu Jonathana Maidany[17], a dwa spotkania później, 28 listopada, asystował przy golu Adalberto Romána w spotkaniu z Olimpo[18]. Po raz pierwszy w barwach Millonarios wpisał się na listę strzelców 5 grudnia w wygranej 2:1 wyjazdowej konfrontacji z Colónem, strzelając w 55 minucie bramkę na wagę remisu 1:1[19]. Drugie trafienie podczas Apertury Lamela zanotował 13 grudnia w spotkaniu z Lanús (4:1), otwierając wynik spotkania w 28 minucie; później zaliczył także asystę przy bramce Adalberto Romána na 2:1[20].
Pod koniec grudnia 2010 opiewającą na 12 milionów euro ofertę dotyczącą kupna Lameli złożył włoski A.C. Milan, jednak została ona odrzucona przez prezydenta Passarellę[21]. Zatrudnieniem ofensywnego pomocnika były także zainteresowane zespoły takie jak hiszpańskie Atlético[22], FC Barcelona i Real Madryt[23], niemiecki Bayern Monachium[24], włoskie Juventus F.C., SSC Napoli[23], Inter Mediolan[25], Catania Calcio[26], AS Roma[27] i S.S. Lazio[28] oraz angielskie Liverpool[29] i Tottenham[30]. Po zakończeniu zimowego okienka transferowego Passarella oznajmił, iż cena wyjściowa za Lamelę wynosi 20 milionów euro[9]. Argentyński rozgrywający ostatecznie pozostał w River. Jednocześnie wielokrotnie zapewniał kibiców drużyny, że nie odejdzie z niej przed zdobyciem przynajmniej jednego trofeum[9]:
To miłe, że moje postępy śledzi wiele klubów, ale nie chcę odejść. Jestem z River od czasu, gdy byłem chłopcem i zawdzięczam temu klubowi wszystko. W pierwszej kolejności chcę tu coś wygrać[3].
Został umieszczony przez FIFA na liście trzynastu utalentowanych graczy z całego świata, których gra powinna być obserwowana w 2011 roku[31].
Przed rozgrywkami sezonu Clausura 2011 zmienił swój dotychczasowy numer na koszulce – 18 – na 10, wolny po odejściu z klubu Ariela Ortegi[32]. Już w drugiej kolejce Clausury, w wygranym 2:0 meczu ze stołecznym Huracánem, Lamela wpisał się na listę strzelców[33]. Strzelił także bramkę w ostatniej, dziewiętnastej kolejce, w konfrontacji z Lanús (1:2)[34]. Podczas sezonu Clausura 2011 Lamela zanotował trzy asysty – w 6[35], 8[36] i 12 kolejce[37]. Drużyna River zajęła siedemnaste miejsce w tabeli sumarycznej, biorącej pod uwagę średnią punktów na mecz z ostatnich trzech sezonów. Klub wziął udział w barażach o utrzymanie z drużyną Belgrano, przegrywając w dwumeczu łącznym wynikiem 1:3 (0:2[38], 1:1[39]) i po raz pierwszy w historii spadając do Primera B Nacional[40].
6 lipca 2011 Lamela razem z agentami i wysłannikiem River Plate udał się do stolicy Włoch, Rzymu, gdzie przeszedł badania medyczne w zespole AS Roma[41]. Trzy dni później prezydent River, Daniel Passarella, oficjalnie potwierdził sfinalizowanie transferu 19-latka. Kwota transakcji wyniosła 12 milionów euro, a sam Lamela podpisał pięcioletni kontrakt z roczną pensją wynoszącą 1,5 miliona euro[42].
Lamela był powoływany do argentyńskiej kadry do lat 17, razem ze swoimi utalentowanymi kolegami klubowymi z rocznika 1992[43].
W styczniu 2011 Walter Perazzo, selekcjoner reprezentacji Argentyny U–20, wyraził chęć powołania Lameli na młodzieżowe mistrzostwa Ameryki Południowej[44], jednak zgody na wyjazd osiemnastolatka na turniej do Peru nie udzieliły władze River Plate, chcąc, aby zawodnik przepracował z drużyną cały okres przygotowawczy[9].
W seniorskiej reprezentacji Argentyny Lamela zadebiutował 25 maja 2011, za kadencji selekcjonera Sergio Batisty. Złożona wówczas z zawodników występujących w argentyńskiej Primera División drużyna Albicelestes pokonała w towarzyskim spotkaniu Paragwaj 4:2, natomiast Lamela wybiegł na plac gry w wyjściowej jedenastce i został zmieniony w 58 minucie przez Pablo Mouche[45]. Pierwszego gola w reprezentacji strzelił 3 września 2014, w meczu z Niemcami, wygranym przez Argentynę 4;2.
Klub | Sezon | Kraj | Rozgrywki | Liga | Puchar krajowe | Rozgrywki kontynentalne | Łącznie | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||||
River Plate | 2008–2009 | Primera División | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | |
2009–2010 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | |||
2010–2011 | 34 | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 34 | 4 | |||
AS Roma | 2011–2012 | Serie A | 29 | 4 | 2 | 2 | 0 | 0 | 31 | 6 | |
2012–2013 | 33 | 15 | 3 | 0 | 0 | 0 | 36 | 15 | |||
Tottenham Hotspur | 2013–2014 | Premier League | 15 | 0 | 2 | 0 | 6 | 1 | 23 | 1 | |
2014–2015 | 26 | 2 | 5 | 1 | 8 | 2 | 39 | 5 | |||
2015–2016 | 35 | 5 | 2 | 0 | 8 | 6 | 45 | 11 | |||
2016–2017 | 9 | 1 | 2 | 1 | 3 | 0 | 14 | 2 | |||
2017–2018 | 25 | 2 | 6 | 2 | 2 | 0 | 33 | 4 | |||
2018–2019 | 19 | 4 | 5 | 1 | 9 | 1 | 33 | 6 | |||
2019–2020 | 25 | 2 | 5 | 1 | 4 | 1 | 35 | 4 | |||
2020–2021 | 23 | 1 | 4 | 2 | 8 | 1 | 35 | 4 | |||
Sevilla | 2021–2022 | Primera Division | 20 | 5 | 0 | 0 | 4 | 0 | 24 | 5 | |
2022–2023 | 32 | 6 | 4 | 1 | 13 | 2 | 49 | 9 | |||
2023–2024 | 10 | 2 | 2 | 0 | 4 | 0 | 16 | 2 | |||
Łącznie | Argentyna | 36 | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 36 | 4 | ||
Włochy | 62 | 19 | 5 | 2 | 0 | 0 | 67 | 21 | |||
Anglia | 177 | 17 | 31 | 8 | 49 | 12 | 257 | 37 | |||
Hiszpania | 62 | 13 | 5 | 1 | 19 | 2 | 86 | 16 | |||
Łącznie w karierze | 337 | 53 | 42 | 11 | 70 | 14 | 449 | 78 |
Aktualizacja: 17 marca 2024[15]
Reprezentacja | Kraj | Rok | Łącznie | |
---|---|---|---|---|
Mecze | Gole | |||
Argentyna U20 | 2011 | 4 | 3 | |
Argentyna | 2011 | 1 | 0 | |
2012 | 0 | 0 | ||
2013 | 5 | 0 | ||
2014 | 4 | 1 | ||
2015 | 5 | 0 | ||
2016 | 8 | 2 | ||
2017 | 0 | 0 | ||
2018 | 2 | 0 | ||
2019 | 0 | 0 | ||
Ogólnie | 25 | 3 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.