Eparchia iwanofrankiwsko-halicka
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eparchia iwanofrankiwsko-halicka – jedna z eparchii Kościoła Prawosławnego Ukrainy, z siedzibą w Iwano-Frankiwsku. Do 2018 r. była to eparchia iwano-frankiwska Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego[2]. Jej obecnym ordynariuszem jest metropolita iwanofrankiwski i halicki Joazaf (Wasyłykiw)[3], zaś funkcje katedry pełni sobór Świętej Trójcy w Iwano-Frankiwsku[4].
 Sobór Świętej Trójcy w Iwano-Frankiwsku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Siedziba | |
| Data powołania |
1990 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sobór | |
| Biskup diecezjalny |
metropolita iwanofrankiwski i halicki Joazaf (Wasyłykiw) |
| Biskup pomocniczy |
biskup bohorodczański Teognost (Bodoriak)[1] |
| Dane statystyczne | |
| Liczba kapłanów |
148 |
| Liczba parafii |
175 |
Położenie na mapie Iwano-Frankiwska  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  | |
 48°55′30,54″N 24°43′00,79″E | |
| Strona internetowa | |
Według danych z 2012 eparchia liczyła 175 parafii zgrupowanych w 11 dekanatach, obsługiwanych przez 148 kapłanów i diakonów oraz dwa klasztory.
Eparchia jest kontynuatorką tradycji istniejącej w I Rzeczypospolitej eparchii stanisławowskiej. Została powołana do życia w czasie pseudosoboru lwowskiego, po „dobrowolnej” samolikwidacji struktur Kościoła greckokatolickiego w ZSRR i przejęciu wszystkich jego parafii i świątyń przez Rosyjski Kościół Prawosławny. Pseudosobór rozpoczął się w Archikatedralnym soborze św. Jura we Lwowie 8 marca 1946 r. W pierwszym etapie istnienia eparchia nosiła nazwę stanisławowska, zmienioną po nadaniu miastu Stanisławów nowej nazwy Iwano-Frankiwsk[5].
Po 1990 zdecydowana większość cerkwi przejętych wówczas przez Patriarchat Moskiewski ponownie przeszła w ręce odrodzonej Cerkwi greckokatolickiej lub do Patriarchatu Kijowskiego[5]. 22 stycznia 1990 r. na soborze w Haliczu większość prawosławnych wyszło z jurysdykcji Patriarchatu Moskiewskiego. Pierwszym biskupem nieuznającej jego zwierzchności eparchii iwano-frankiwskiej został Andrzej (Abramczuk). W 1992 r. administratura dołączyła do Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego. W październiku 1995 r. biskup Andrzej (Abramczuk) z niewielką liczbą kapłanów i wspólnoty przeniósł się do Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
W 1997 w obwodzie Iwanofrankowskim z eparchii iwano-frankiwskiej wyodrębniła się eparchia kołomyjsko-kosowska.
Po podziale parafii i dekanatów w eparchii iwano-frankiwskiej pozostało 11 dekanatów:
- bohorodczański,
- bołechowski,
- halicki,
- doliński,
- iwanofrankiwski,
- kałuski,
- rohatyński,
- rożniatowski,
- śniatyński,
- tłumacki,
- tyśmienicki.
W eparchii iwanofrankiwsko-halickiej są czynne dwa męskie klasztory:
- Monaster Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Maniawie
- Hołyński Monaster Świętego Objawienia NMP.
Biskupi iwano-frankowscy w jurysdykcji Patriarchatu Kijowskiego
- Andrzej (Abramczuk), 1990–1995
- Włodzimierz (Ładyka), 1996–1997
- Włodzimierz (Poliszczuk), 1997
- Joazaf (Wasyłykiw), 1997–2018
Biskupi iwanofrankiwscy i haliccy w jurysdykcji Kościoła Prawosławnego Ukrainy
- Joazaf (Wasyłykiw), od 2018
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
