Loading AI tools
Enklityka (z gr. enklínein – oprzeć) – wyraz nieposiadający własnego akcentu, lecz tworzący całość akcentową z wyrazem poprzedzającym[1].
W języku polskim enklitykami są:
- jednosylabowe formy fleksyjne zaimków osobowych i zaimka zwrotnego
- kochała go, uczył się
- partykuły by, że, no
- zrobiliby, podajże, dajcie no mi
- człony -sta, -set w liczebnikach złożonych
- czterysta, pięciuset
- ruchome końcówki czasownika
- robiliśmy, chodziliście.
W języku serbsko-chorwackim enklitykami nazywa się krótkie formy czasowników „biti” być i „htjeti” chcieć oraz takież formy zaimków osobowych w przypadkach innych niż mianownik (np. enklityką od słowa „mene” mnie jest słowo „me”). Użyciem serbsko-chorwackich enklityk rządzą odpowiednie zasady (krótka forma wyrazu nie może być na przykład pierwszym słowem w zdaniu).
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
