Elīza Tīruma

Elīza Tīruma; po mężu Cauce (ur. 21 sierpnia 1990 w Siguldzie) – łotewska saneczkarka, dwukrotna brązowa medalistka igrzysk olimpijskich, trzykrotna medalistka mistrzostw świata, siedmiokrotna medalistka mistrzostw Europy.

Elīza Tīruma

Tīruma w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia	21 sierpnia 1990 Sigulda
Wzrost	170 cm
Trener	Aivars Kalniņš, Pēteris Cīmanis
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Łotwa Igrzyska olimpijskie brąz Soczi 2014 Sztafeta brąz Pekin 2022 Sztafeta Mistrzostwa świata srebro Königssee 2016 sztafeta brąz Whistler 2013 sztafeta brąz Soczi 2020 jedynki-sprint Mistrzostwa Europy srebro Sigulda 2014 sztafeta srebro Altenberg 2016 jedynki srebro Altenberg 2016 sztafeta srebro Sigulda 2021 sztafeta brąz Soczi 2015 sztafeta brąz Königssee 2017 sztafeta brąz Oberhof 2019 sztafeta

Lata młodości

Tīruma pochodzi ze sportowej rodziny. Ma trzy siostry: Maiję, która również jest saneczkarką i brała udział w igrzyskach olimpijskich w 2002, 2006 i 2010^[1], Solvitę, która jest instruktorem jazdy na nartach^[2] oraz Martę, która także trenowała saneczkarstwo^[3]. W dzieciństwie była członkinią grupy tanecznej "Dzimas", a także trenowała skok wzwyż i skok w dal^[2]. Saneczkarstwo uprawia od 2006^[4] i od tegoż roku jest członkinią kadry narodowej. Jest absolwentką gimnazjum sportowego w Murjāņi oraz liceum w Krimuldzie^[4].

Kariera

W sezonie 2008/2009 zajęła 20. miejsce w klasyfikacji końcowej juniorskiego Pucharu Świata w jedynkach. W sezonie 2009/2010 była 13. w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata juniorów w jedynkach i 39. w Pucharze Świata w tej samej konkurencji. W 2010 uplasowała się na 4. pozycji w sztafecie i 14. w jedynkach na mistrzostwach świata juniorów. W sezonie 2010/2011 zajęła 23. miejsce w klasyfikacji końcowej PŚ, a w sezonie 2011/2012 rywalizację zakończyła na 14. pozycji. W 2012 była 12. w dwójkach na mistrzostwach świata do lat 23, 6. w sztafecie i 14. w jedynkach na mistrzostwach Europy oraz 24. w jedynkach na mistrzostwach świata. W sezonie 2012/2013 uplasowała się na 11. pozycji w klasyfikacji generalnej PŚ w jedynkach. W 2013 zajęła 4. miejsce w sztafecie i 7. w jedynkach na mistrzostwach Europy, a także była 3. w sztafecie i 10. w jedynkach na mistrzostwach świata.

W 2014 została srebrną medalistką mistrzostw Europy w sztafecie^[5], a także była 7. w jedynkach^[6]. W tym samym roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w jedynkach i sztafecie. W pierwszej konkurencji zajęła 12. miejsce z czasem 3:23,071 s^[7][8], a w drugiej wywalczyła brązowy medal^[9][10] z czasem 2:47,295 s^[11], stając się w ten sposób pierwszą kobietą, która zdobyła medal zimowych igrzysk olimpijskich dla Łotwy po odzyskaniu niepodległości przez ten kraj^[12]. Na mistrzostwach Europy w 2015 zdobyła brązowy medal w sztafecie^[13][14] oraz zajęła 9. miejsce w jedynkach kobiet^[15][16]. W 2016 wywalczyła wicemistrzostwo świata w sztafecie^[17], a także zajęła 5. miejsce w jedynkach^[18]. Ponadto została wicemistrzynią Europy w jedynkach^[19][20] i sztafecie^[21][22]. W 2017 roku zdobyła brązowy medal mistrzostw Europy w sztafecie^[23], a także zajęła 6. miejsce w jedynkach^[24].

W zawodach Pucharu Świata Estonka 17 razy stawała na podium w tym 2 razy zwyciężała (raz w konkurencji jedynek i raz w rywalizacji sztafet).

Po sezonie 2021/2022 zakończyła sportową karierę^[25].

Życie osobiste

Zamężna z koszykarzem Robertsem Caucisem^[26], którego poślubiła w 2015^[27]. Para rozwiodła się w 2020 roku, a Elīza powróciła do nazwiska panieńskiego.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok	Miejsce	Jedynki	Drużyna mieszana
2014	Soczi	12.	3.
2018	Pjongczang	16.	-
2022	Pekin	8.	3.

Mistrzostwa świata

Rok	Miejsce	Jedynki	Jedynki-sprint	Drużyna mieszana
2012	Altenberg	24.	nie rozgrywano	-
2013	Whistler	10.	nie rozgrywano	3.
2015	Sigulda	13.	nie rozgrywano	7.
2016	Königssee	5.	8.	2.
2017	Igls	dnf	13.	-
2019	Winterberg	11.	9.	-
2020	Soczi	14.	3.	-
2021	Königssee	9.	17.	-

Mistrzostwa Europy

Rok	Miejsce	Jedynki	Drużyna mieszana
2012	Paramonowo	14.	6.
2013	Oberhof	7.	4.
2014	Sigulda	7.	2.
2015	Soczi	9.	3.
2016	Altenberg	2.	2.
2017	Königssee	6.	3.
2018	Sigulda	7.	-
2019	Oberhof	11.	3.
2020	Lillehammer	10.	-
2021	Sigulda	6.	2.
2022	Sankt Moritz	6.	-

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2009/2010	39.
2010/2011	23.
2011/2012	14.
2012/2013	11.
2013/2014	15.
2014/2015	7.
2015/2016	7.
2016/2017	11.
2017/2018	13.
2018/2019	8.
2019/2020	9.
2020/2021	6.
2021/2022	5.

Zbiorcze zestawienie podium w zawodach Pucharu Świata

Lokata	Jedynki	Jedynki – sprint	Sztafeta mieszana	Razem
1. miejsce	1	0	1	2
2. miejsce	1	0	6	7
3. miejsce	2	0	6	8
Razem	4	0	13	17

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - indywidualnie

Lp.	Data	Miejsce	Konkurencja	Lokata
1.	14.02.2016	Altenberg	jedynki	2
2.	25.01.2020	Sigulda	jedynki	3
3.	22.02.2020	Winterberg	jedynki	1
4.	19.12.2020	Winterberg	jedynki	3

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - drużynowo

Lp.	Data	Miejsce	Konkurencja	Lokata
1.	01.03.2015	Soczi	sztafeta mieszana	3
2.	29.11.2015	Igls	sztafeta mieszana	2
3.	05.12.2015	Lake Placid	sztafeta mieszana	2
4.	10.01.2016	Sigulda	sztafeta mieszana	2
5.	14.02.2016	Altenberg	sztafeta mieszana	3
6.	15.01.2017	Sigulda	sztafeta mieszana	3
7.	05.02.2017	Oberhof	sztafeta mieszana	3
8.	26.02.2017	Altenberg	sztafeta mieszana	2
9.	14.01.2018	Oberhof	sztafeta mieszana	2
10.	10.02.2019	Oberhof	sztafeta mieszana	3
11.	23.02.2020	Winterberg	sztafeta mieszana	3
12.	10.01.2021	Sigulda	sztafeta mieszana	2
13.	02.02.2022	Winterberg	sztafeta mieszana	1