Edward Makowski
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Makowski, ps. Kain[1] (ur. 27 listopada 1891 w Radzyniu Podlaskim, zm. 13–16 kwietnia 1940 w Kalininie) – komisarz Straży Granicznej, porucznik piechoty stanu spoczynku Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
| komisarz Straży Granicznej | |
| Data i miejsce urodzenia |
27 listopada 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13–16 kwietnia 1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1940 |
| Formacja | |
| Jednostki |
Centralna Szkoła SG |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  | |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Urodził się 27 listopada 1891 w Radzyniu Podlaskim, w rodzinie Henryka Andrzeja i Karoliny z Kubeckich[2][3][1].
8 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich[4]. Do 11 lipca 1917 służył w 1 pułku piechoty[4]. Był trzykrotnie ranny (w listopadzie 1914 oraz czerwcu i listopadzie 1915)[4]. Następnie działał w Polskiej Organizacji Wojskowej[2]. Był więziony z powodu działalności niepodległościowej[3].
Od 1 lipca 1919 służył w Wojsku Polskim[2]. 1 czerwca 1921, w stopniu podporucznika, pełnił służbę w Dowództwie 2 Armii, a jego oddziałem macierzystym był 80 pułk piechoty[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 2043. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6][7][8]. Następnie kontynuował służbę zawodową w 80 pp w Słonimie[9][10]. Później został przeniesiony do kadry oficerów piechoty i przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu. Z dniem 31 stycznia 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[11][12]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wieluń. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IV i był wówczas w grupie oficerów „pełniących służbę w Straży Granicznej”[13].
W 1928 rozpoczął służbę w Straży Granicznej[14]. Pełnił ją kolejno w Inspektoracie Granicznym nr 9 we Wronkach, Komisariacie SG „Rudniki” i Komisariacie SG „Kalety”[1], a we wrześniu 1939 w Centralnej Szkole Straży Granicznej w Rawie Ruskiej[14].
W nieznanych okolicznościach, po agresji ZSRR na Polskę (17 września 1939), dostał się do sowieckiej niewoli i został osadzony w obozie w Ostaszkowie[14]. Między 12 a 14 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Kalinińskiego[14]. Między 13 a 16 kwietnia 1940 został zamordowany w Kalininie (obecnie Twer) i pogrzebany w Miednoje[14]. Od 2 września 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje[15].
Był żonaty, miał córkę[14].
Minister spraw wewnętrznych i administracji Władysław Stasiak rozkazem personalnym nr 96 z 26 października 2007 mianował go pośmiertnie na stopień nadkomisarza Straży Granicznej[16]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości z Mieczami – 12 maja 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[17][1][18]
- Krzyż Walecznych[10][19]
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[3]
- Odznaka „Za wierną służbę”[4]
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.