Edward Lewiński (oficer)

Edward Lewiński (ur. 16 lipca 1893, zm. po 1939) – kapitan administracji Wojska Polskiego.

Ten artykuł dotyczy kapitana. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Edward Lewiński

kapitan administracji
Data urodzenia	16 lipca 1893
Data śmierci	?
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	32 Pułk Piechoty PKU Sanok KRU Sanok
Stanowiska	kierownik referatu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 16 lipca 1893^[1]. Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer armii rosyjskiej został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia porucznika^[2]. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 32 pułku piechoty, a za swoje czyny otrzymał Order Virtuti Militari^[3]. Został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty. W latach 20. pozostawał oficerem macierzystego 32 pułku piechoty, stacjonującego w Modlinie^[4][5][6]. 1 grudnia 1924 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 140. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[7]. Od stycznia 1931 pełnił służbę w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Sanok^{[8][9][10][11]}. Później został przeniesiony do korpusu oficerów administracji. W 1939 był kierownikiem I referatu ewidencji w Komendzie Rejonu Uzupełnień Sanok^[12].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych

Przypisy

1. 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie daty urodzenia z „17 lipca 1893” na „16 lipca 1893”. Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Zmiany (sprostowania) nazwisk, imion i dat urodzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 31, 26 stycznia 1934.
2. Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 65.
3. Stanisław Harasymow: Zarys historii wojennej 32-go Pułku Piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, s. 31, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 218, 426.
5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 203, 369.
6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 48, 207.
7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 739.
8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 13.
9. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 51, 523.
10. Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 49.
11. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 47.
12. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 295, 857.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 1935. [dostęp 2016-06-05].
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.