Edgar Douglas Adrian

Edgar Douglas Adrian (ur. 30 listopada 1889 w Londynie, zm. 4 sierpnia 1977 w Cambridge) – brytyjski arystokrata, baron, fizjolog, profesor Uniwersytetu Cambridge.

Edgar Douglas Adrian

Państwo działania	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1889 Londyn
Data i miejsce śmierci	4 sierpnia 1977 Cambridge
profesor
Specjalność: fizjologia
Alma Mater	Trinity College
Uczelnia	Uniwersytet w Cambridge
Odznaczenia
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny Medal Copleya

Życiorys

Studiował w Trinity College na Uniwersytecie w Cambridge. W latach 1937–1951 był profesorem Uniwersytetu wCambridge. Był członkiem m.in. Towarzystwa Królewskiego Nauk w Londynie, gdzie w latach 1950–1955 pełnił funkcję prezesa, a także Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie^[1].

Od 1912 roku zajmował się badaniem czynności układu nerwowego i narządów zmysłów^[2], głównie przewodzenia we włóknach nerwowych^[1]. Jest twórcą metody rejestrowania czynnościowych zmian elektrycznych w pojedynczych włóknach nerwowych. Przyczynił się do rozwoju elektroencefalografii i nauki o lokalizacji czynności w korze mózgowej^[2][1]. Jego badania nad tzw. rytmami Bergera przyczyniły się do rozwoju badań nad padaczką i lokalizowaniem uszkodzeń mózgu.

Był autorem monografii:

• 1928 o podstawach czucia i czynnościach narządów zmysłowych
• 1932 mechanizmach przewodzenia we włóknach nerwowych („The Mechanism of Nervous Action”) w 1932 roku
• 1947 o fizycznych podstawach postrzegania („The Physical Background of Perception”)^[2].

W 1932 roku otrzymał nagrodę Nobla (razem z Charlesem Sherringtonem) „za odkrycia dotyczące funkcji neuronów”^[3]. W 1946 roku został także laureatem Medalu Copleya^[4] i członkiem zagranicznym Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuk i Nauk^[5].