Loading AI tools
South Korean girl band Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
EXID (kor. 이엑스아이디, skrót od „Exceed in Dreaming”) – południowokoreański girlsband założony w 2012 roku przez Banana Culture. W skład zespołu wchodzą: Solji, LE, Hani, Hyelin oraz Jeonghwa. EXID oficjalnie zadebiutowały 16 lutego 2012 roku, wydając single album Holla z głównym utworem pt. „Whoz That Girl”[1]. Choć płyta zdobyła trochę uwagi, dopiero w 2014 roku grupa nieoczekiwanie zyskała popularność dzięki cyfrowemu singlowi „Up & Down”, który osiągnął pierwsze miejsce na Gaon Singles Chart kilka miesięcy po wydaniu dzięki fanowskiemu nagraniu z występu grupy na żywo[2].
EXID w 2019 Od lewej: Hyelin, LE, Jeonghwa, Solji, Hani | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Aktywność |
od 2012 |
Wydawnictwo |
Banana Culture (Korea Południowa) |
Powiązania |
Shinsadong Tiger, Bestie |
Skład | |
Solji LE Hani Hyelin Jeonghwa | |
Byli członkowie | |
Kang Hye-yeon (Dami) Jung Yoo-ji Na Hae-ryung |
W maju 2011 roku producent Shinsadong Tiger i AB Entertainment zwerbowali kilka stażystek z JYP Entertainment, z zamiarem utworzenia nowego girlsbandu. Yooji była pierwszą, która dołączyła do zespołu, po tym jak girlsband planowany przez JYP nie zdołał zadebiutować. Yooji skontaktowała się ze stażystkami Hani, Haeryeong i Junghwa, i razem udały się na przesłuchanie na przesłuchanie do AB – wszystkie zostały przyjęte do agencji. Do zespołu dołączyła piąta członkini, gdy Shinsadong Tiger odkrył LE, undergroundową raperkę i autorkę piosenek, która występowała pod pseudonimem Elly. Dami, która była już stażystką AB, została szóstą i ostatnią członkinią dodaną do zespołu[3]. Pierwotnie nazwana „WT” (skrót od „Who’s That”), grupa zmieniła nazwę na EXID na kilka miesięcy przed swoim debiutem[4]. W grudniu 2011 roku LE pojawiła się na singlu Huh Gak „Whenever You Play That Song” (kor. 그 노래를 틀때마다)[5], który był notowany na koreańskich listach przebojów[6]. EXID miały zadebiutować w styczniu 2012 roku, ale ich debiut został opóźniony do lutego, kiedy LE doznała kontuzji nogi podczas próby[7].
3 lutego AB Entertainment ogłosiło, że EXID zadebiutują z singlem Holla, który zawierań dwie piosenki: główną Whoz That Girl” oraz „I Do”[1]. Zwiastuny wideo z solowymi występami członkiń zostały następnie opublikowane online[8]. Płyta ukazała się 16 lutego 2012 roku, pierwszy występ odbył się w programie M Countdown tego samego dnia[9], a następnie w programach Show! Music Core i Inkigayo[10]. Ich debiutancki utwór uplasował się na 36 pozycji listy Gaon Singles Chart i ostatecznie sprzedał się w liczbie 840 tys. kopii cyfrowych.
W kwietniu AB Entertainment oficjalnie poinformowało o odejściu członków Yooji, Dami i Haeryeong informując, że Yooji i Dami opuściły grupę, aby skupić się na swoich studiach, podczas gdy Haeryeong chciała skupić się na karierze aktorskiej[11]. Zostały one zastąpione przez Solji, byłą członkinię duetu wokalnego 2NB, oraz Hyelin, która pierwotnie była brana pod uwagę do pierwotnego składu EXID, zanim została odrzucona[12]. W nowym składzie zespół powrócił w sierpniu wydając pierwszy minialbum Hippity Hop, wraz z singlem „I Feel Good”[13]. Hippity Hop zadebiutował na 13 miejscu listy Gaon Albums Chart. 2 października ukazał się drugi single album pt. Maeilbam (kor. 매일밤, ang. Every Night)[14]. Utwór tytułowy to alternatywna wersja napisanej przez LE piosenki „Jeonhwabel” (kor. 전화벨), która została wydana na pierwszym minialbumie[15].
11 października wydały piosenkę „Hey Boy” jako część ścieżki dźwiękowej do serialu Cheon beonjjae namja[16]. Piosenka jest żeńską wersją piosenki „Hey Girl” zespołu B1A4. Producent Shinsadong Tiger przestawił piosenkę na „styl reggae”, aby stworzyć inne podejście niż oryginalna wersja B1A4[17]. 30 listopada ujawniono, że EXID, Big Star i D-Unit, wydadzą wspólnie album oraz wystąpią wspólnie na scenie[18]. 22 grudnia w V-Hall w dzielnicy Hongdae w Seulu odbył się koncert The Bugs Show Vol. 1[19]. 6 grudnia EXID zdobyły nagrodę debiutanta podczas 20th Korea Culture & Entertainment Awards[20].
W lutym 2013 roku grupa wydała singiel „Up & Down” ze ścieżki dźwiękowej serialu Don-ui hwasin[21]. Wkrótce ogłoszono, że członkinie Hani i Solji utworzą podgrupę „Dasoni”[22]. Duet wydał 15 lutego swój debiutancki singel „Good Bye”, B-Side „Said So Often” (kor. 아주 흔한 말)[23].
W czerwcu 2014 roku ogłoszono, że EXID podpisały umowę na wyłączność z Yedang Entertainment i przygotowywały się do comebacku we współpracy z Shinsadong Tigerem[24]. 24 sierpnia odbył się showcase w Ilchi Art Hall, podczas którego wykonały nową piosenkę „Up & Down”[25]. Piosenka została wydana 27 sierpnia jako singel[26] i początkowo była nisko notowana – nie zdołała się znaleźć na liście 100 najlepszych piosenek wg Gaon Chart (choć osiągnął 94. pozycję na krajowej licie)[27]. Jednak powoli zyskiwała popularność od początku października po tym, jak nagrany przez fana film Hani wykonującej piosenkę stał się hitem na koreańskich portalach społecznościowych[28]. Doprowadziło to do tego, że piosenka zaczęła wspinać się na listy przebojów, dostając się do pierwszej dziesiątki na wykresach w czasie rzeczywistym i plasując się na szczycie listy Gaon Chart. Ze względu na sukces fancamu, EXID zostały zaproszone z powrotem na scenę w celu promocji, mimo że te skończyły się kilka miesięcy wcześniej[29][30][31]. Piosenka została następnie nominowana do nagrody w programach Show! Music Core, Inkigayo oraz M Countdown, w którym 8 stycznia zdobyły pierwszą wygraną[32][33][34]. Wygrały też kolejno w programach Music Bank (9 stycznia)[35] i Inkigayo (11 stycznia)[36].
W lutym 2015 roku Solji wzięła udział w pilotażowym odcinku talent show King of Mask Singer. Została pierwszym zwycięzcą programu, który przyciągnął wiele uwagi do EXID[37]. 13 kwietnia ukazał się teledysk do utworu tytułowego „Ah Yeah” z drugiego minialbumu[38]. Grupa zdobyła pierwsze miejsce dzięki piosence w programach Inkigayo (26 kwietnia[39] i 3 maja[40], a także w Show Champion (29 kwietnia i 6 maja).
W maju grupa wystąpiła po raz pierwszy w Ameryce na Korean Music Festival w Los Angeles, w Kalifornii. W lipcu miał swoją premierę pierwszy własny reality show zespołu[41].
7 listopada EXID zdobyły nagrodę MBC Music Star Award podczas 2015 MelOn Music Awards[42]. 17 listopada ukazał się teledysk do piosenki „Hot Pink”[43]. Pierwsze zwycięstwo zdobyła 25 listopada w programie Show Champion, a kolejne – 6 grudnia w Inkigayo.
11 stycznia 2016 roku EXID podpisały kontrakt z chińską firmą rozrywkową Banana Project, w celu rozszerzenia swojej popularności poza Koreę[44]. Wywołało to dyskusje na temat przyszłej działalności EXID w Korei Południowej, jednak dyrektor generalny Banana Culture Music, Wang Sicong, zapewnił fanów, że kolejny album, w który zainwestowała firma, zostanie wydany jednocześnie w Chinach i Korei Południowej[45].
2 marca wytwórnia płytowa zespołu, Yedang Entertainment, zmienia nazwę na Banana Culture i otworzyła spółkę joint venture z Banana Project w Seulu[46]. 18 marca odbyło się pierwsze spotkanie z fanami w Chinach pt. „EXID's LEGGO Show in Shanghai”[47].
1 czerwca ukazał się ich pierwszy album studyjny zatytułowany Street z tytułowym utworem „L.I.E”[48]. Album zawiera 12 utworów, z których wiele zostało napisanych lub skomponowanych przez LE. Zawierał również „Hello” – solową piosenkę głównej wokalistki Hani i „3%” – solową piosenkę w wykonaniu Solji.
Album znalazł się na drugim miejscu na liście Gaon Album Chart w Korei[49], podczas gdy „L.I.E” zajął siódme miejsce na liście Gaon Digital Chart[50]. 8 czerwca EXID dzięki singlowi zdobyły pierwsze miejsce w programie Show Champion[51], a wkrótce potem również w Inkigayo[52] i The Show[53].
20 grudnia EXID wydały swój pierwszy chiński singel „Cream” przez QQ Music i YinYueTai, który osiągnął szóste miejsce na liście Billboard China V[54]. Jednak dzień później Banana Culture ogłosiło, że u Solji zdiagnozowano nadczynność tarczycy i że wstrzyma aktywności w zespole na sezon rozdania nagród 2016-17[55].
10 stycznia 2017 roku grupa wydała swój drugi chiński singel „Up & Down” (chiń. 上下)[56]. Tego samego dnia został wydany teledysk do piosenki[57].
Z powodu problemów zdrowotnych Solji comeback zespołu został opóźniony do kwietnia. Ich agencja ogłosiła w marcu, że EXID powrócą w czteroosobowym składzie[58]. 10 kwietnia EXID oficjalnie wydały trzeci minialbum Eclipse i tytułową piosenkę „Night Rather Than Day” (kor. 낮보다는 밤)[59]. Płyta zadebiutowała na czwartym miejscu na liście Billboard World Albums, stając się jak dotąd najlepiej notowanym albumem grupy, a także pierwszym w pierwszej piątce albumów z listy[60]. 25 kwietnia dzięki singlowi zespół zdobył pierwsze miejsce w programie The Show[61], a następnie także w Show Champion (26 kwietnia) i The Show (2 maja).
12 maja Banana Culture Entertainment ogłosiło, że EXID wyruszą latem w promocyjną trasę koncertową po Azji. W trakcie EXID Asia Tour 2017 grupa odwiedziła kilka krajów, zaczynając od Hongkongu i Singapuru. Pierwotnie planowano także koncert w Tajwanie 30 lipca, a następnie ostatni koncert w Seulu 12 sierpnia; jednak ze względu na obawy o bezpieczeństwo związane z zagrożeniem tajfunem Nesat. Tajwański koncert został przełożony na 26 sierpnia[62]. Trasa po Azji zakończyła się koncertem w Taipei 26 sierpnia[63].
Czwarty minialbum, zatytułowany Full Moon, został wydany 7 listopada. Wydawnictwo promował utwór „DDD” (kor.덜덜덜 )[64]. Solji uczestniczyła tylko w procesie nagrywania płyty, ale nie brała udziału w promocjach i kręceniu teledysku do głównego singla. 21 listopada grupa zajęła pierwsze miejsce w programie The Show z piosenką „DDD”[65].
Pseudonim | Prawdziwe imię | Data urodzenia | Pozycja | ||
---|---|---|---|---|---|
Latynizacja | Hangul | Latynizacja | Hangul | ||
Solji | 솔지 | Heo Sol-ji | 허솔지 | 10 stycznia 1989(dts) | główny wokal, liderka |
LE | 엘리 | Ahn Hyo-jin | 안효진 | 10 grudnia 1991(dts) | główna raperka |
Hani | 하니 | Ahn Hee-yeon | 안희연 | 1 maja 1992(dts) | wokal prowadzący, tancerka |
Hyelin | 혜린 | Seo Hye-lin | 서혜린 | 23 sierpnia 1993(dts) | wokal prowadzący |
Jeonghwa | 정화 | Park Jeong-hwa | 박정화 | 8 maja 1995(dts) | prowadząca tancerka, wokal, prowadząca raperka, maknae |
Rok | Dane dot. albumu | Najwyższa pozycja | Sprzedaż | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
KOR | US World | JPN | |||||
Koreańskie | |||||||
2016 | Street
|
2[66] | 9[67] |
| |||
Japońskie | |||||||
2019 | Trouble
|
– | – | 12[69] |
| ||
2020 | B.L.E.S.S.E.D
|
16[71] |
| ||||
„–” oznacza, że wydawnictwo nie było notowane. |
Rok | Dane dot. albumu | Najwyższa pozycja | Sprzedaż | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
KOR | US World | ||||||
Koreańskie | |||||||
2012 | Hippity Hop
|
13[72] | — |
| |||
2015 | Ah Yeah
|
5[74] | 12[67] |
| |||
2017 | Eclipse
|
5[76] | 4[67] |
| |||
Full Moon
|
7[78] | 6[67] |
| ||||
2019 | We
|
3[80] | 8[67] |
| |||
„–” oznacza, że wydawnictwo nie było notowane. |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.