E-dur
tonacja muzyczna Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
E-dur – durowa gama muzyczna, której toniką jest e. Jej dźwięki to: e, fis, gis, a, h, cis, dis. Tonacja E-dur zawiera cztery krzyżyki.
Gama E-dur zapisana za pomocą |
![]() |
Gama E-dur zapisana za pomocą |
![]() |


Pokrewną jej gamą molową jest cis-moll[1], jednoimienną molową – e-moll.
E-dur to również akord, zbudowany z pierwszego (e), trzeciego (gis) i piątego (h) stopnia gamy E-dur.
Akord E-dur |
![]() |
Znane dzieła w tonacji E-dur:
- Johann Sebastian Bach – Koncert skrzypcowy BWV 1041
- Antonio Vivaldi – Koncert op. 8 nr 1 Wiosna
- Edvard Grieg – Poranek z I suity Peer Gynt
- Vicente Gómez – Romance de amor (druga część)
- Fryderyk Chopin – Etiuda op. 10 nr 3
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.