średniowieczne plemię słowiańskie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dziadoszanie, Dziadoszyce, Dziadosicze (lat.Dadosesani, Diedesisi, Diedesi, Diedesa, Dedosize, Dedosese) – plemię słowiańskie lokalizowane na obszarze środkowego Bobru, w okolicach Szprotawy oraz Głogowa, gdzie rzekomo miałby znajdować się ich gród centralny. Liczne grodziska plemienne znane z okolic Głogowa świadczą o tym, że osadnictwo dziadoszańskie w IX – X w. miało zdecentralizowany charakter[1].
Dokładna lokalizacja plemienia Dziadoszan nie jest znana, jednak łączy się ich z obszarem północnej części Dolnego Śląska, umieszczając w szeroko rozumianej okolicy Głogowa[2][3]. W świetle najnowszych studiów archeologicznych ustalono, że na obszarze zasiedlonym przez Dziadoszan funkcjonowało 31 mniejszych terytoriów osadniczych, w tym 17, w obrębie których występowały grody[1]. Według niektórych źródeł poprzez Bóbr graniczyli na zachodzie z serbołużyckim plemieniem Żarowian[4].
Połowa IX wieku n.e., w spisie plemion Geografa Bawarskiego jako Dadosezani/Dadosesani[7], mieli posiadać 20 grodów, być może zależne od nich było plemię Bobrzan;
1015, kronika Thietmara wspomina o bitwie pomiędzy wojami Chrobrego a rycerstwem niemieckim w puszczy Diadesisi, lokalizowanej przez historyków na wschód od Szprotawy;
1086, tzw. dokument praski określający północne granice biskupstwa wymienia Dedosize[18].
Przedrostki dad, diad, ded językoznawcy tłumaczą jako dziad, a ten zaś w polskim i litewskim folklorze oznaczał umarłego. Na cześć zmarłych odbywały się wśród Słowian święta zwane właśnie dziadami. Analogia może sugerować kult Flinsa wśród Dziadoszyców, zwłaszcza że jedno ze szprotawskich podań mówi o czczeniu w dawnych czasach bożka Flinsa na wzgórzu, gdzie obecnie stoi kościół św. Andrzeja.
Hilczerówna Z., Urbańska-Łosińska A., Rozwój terenów osadniczych u schyłku starożytności i we wczesnym średniowieczu w południowej części województwa zielonogórskiego, [w:] Z. Kaczmarczyk, A. Wędzki (red.), Studia nad początkami i rozplanowaniem miast nad środkową Odrą i dolną Wartą, t. II (województwo zielonogórskie), Zielona Góra 1970, s. 84.
KrzysztofK.CzaplaKrzysztofK., Dziadoszanie plemię zamieszkujące ziemię głogowską w X wieku, Głogów – Wietszyce: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa, 2007, ISBN978-83-63349-06-6, OCLC900171301 [dostęp 2020-08-30](pol.). Brak numerów stron w książce
Lech AntoniL.A.TyszkiewiczLech AntoniL.A., Słowianie i Awarowie. Organizacja plemienna Słowian, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2009, s. 164, ISBN978-83-04-05023-5, OCLC750836214.
Hieronim Szczegóła: Szprotawski epizod Zjazdu Gnieźnieńskiego w 1000 roku, [w:] Szprotawa 1000–2000. W kręgu europejskich idei zjednoczeniowych (ISBN83-7268-003-5), Szprotawa 2000.
Lech AntoniL.A.TyszkiewiczLech AntoniL.A., Słowianie i Awarowie. Organizacja plemienna Słowian, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2009, s. 165, ISBN978-83-04-05023-5, OCLC750836214.
Czapla K., Terytorium plemienne Dziadoszan w świetle źródeł archeologicznych, [w:] M. Dworaczyk, A.B. Kowalska, S. Moździoch, M. Rębkowski (red.), „Świat Słowian wczesnego średniowiecza”, Szczecin-Wrocław 2006, 141–148.
Paternoga M., Rzeźnik P.,Budownictwo obronne plemienia Dziadoszan w świetle badań grodziska w Obiszowie, [w:] XIV Śląskie spotkania archeologiczne, 19–21.05.2005 Polanica-Zdrój. Streszczenia komunikatów i referatów, Wrocław 2005, 52–54.