Loading AI tools
gatunek małego ptaka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Drozdaczek czarnoszyi[4], drozdoń czarnoszyi[5] (Geokichla dohertyi) – gatunek małego ptaka z rodziny drozdowatych (Turdidae), zamieszkującego Indonezję. Bliski zagrożenia wyginięciem.
| Geokichla dohertyi[1] | |||
| (Hartert, 1896) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
drozdaczek czarnoszyi | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Występuje endemicznie na Małych Wyspach Sundajskich[6] – na wyspach Lombok, Sumbawa, Flores, Sumba i Timor[7].
Po raz pierwszy opisany przez Ernsta Harterta pod nazwą Geocichla dohertyi na podstawie okazu znalezionego na Lombok[2]. Gatunek monotypowy, nie wyróżniono podgatunków[6][8][7].
Długość ciała 16–18 cm[7]. Długość skrzydła: samce 10,5 cm, samice około 10 cm[2]. Długość ogona: samce 73–74 mm, samice 69–70 mm[2]. Głowa, szyja i pierś koloru czarnego oprócz białych plam za dziobem i okiem[7]. Upierzenie na grzbiecie koloru rdzawego. Ogon czarny. Brzuch koloru białego z czarnymi i jasnobrązowymi plamami[7]. Dziób czarniawy[7]. Pokrywy małe skrzydła koloru rdzawego, pokrywy duże i lotki czarno-białe. Nogi białawe lub różowe[7]. U młodych na czubku głowy kasztanowate smugi, płowo-biała twarz i gardło[7]. Na piersi koloru rdzawego czarne plamy, dolne partie ciała białawe[7].
Ptak ten zasiedla wiecznie zielone górskie lasy, czasami spotyka się go również w zdegradowanych siedliskach, takich jak wsie sąsiadujące z lasem. Na Sumbie obfitują tereny z dużą gęstością wysokich drzew i gęstą pokrywą roślinną i dlatego preferuje wysokogórskie lasy pierwotne[7]. Rejestrowane wysokości: 460–1650 m na Lombok, 400–1700 m na Sumbawa, 350–1550 m na Flores, 200–1200 m na Sumba i 1050–2300 m na zachodnim Timorze[7]. Prawdopodobnie osiadły tryb życia[7].
Pokarm zdobywa głównie na ziemi, czasami także na drzewach. Najczęściej obserwuje się go w środkowej kondygnacji lasu. Od czasu do czasu występuje na owocujących drzewach w grupach liczących do pięciu osobników, często w towarzystwie drozdaczka kasztanowołbistego (G. interpres)[7].
Ostatnie opierzone ptaki na Sumba spotyka się od końca lipca do początku sierpnia, ale w tym czasie widuje się też śpiewające ptaki, co oznacza przedłużony sezon rozrodczy[7]. Młode na Sumbawa i Flores spotyka się od sierpnia do września[7][9]. W niewoli samica składa 3 jaja, okres inkubacji wynosi 15 dni, a młode opuszczają gniazdo po 14 dniach[7][9].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody został zaliczony do kategorii NT (bliski zagrożenia)[3]. Całkowita populacja szacowana jest na 24 600–47 300 osobników[10]. Globalna populacja nie wydaje się być zagrożona[3][7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
