Loading AI tools
gra komputerowa z gatunku MOBA Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dota 2 – gra komputerowa z gatunku multiplayer online battle arena, stworzona i wydana przez Valve Corporation[4]. Korzysta z modelu free-to-play[5] i jest pierwszą produkcją używającą silnika Source 2[1]. Jest samodzielną kontynuacją modyfikacji Defense of the Ancients do gry Warcraft III: Reign of Chaos i dodatku Warcraft III: The Frozen Throne[6]. Została wydana na Microsoft Windows, macOS-a oraz Linuksa[3].
Logo gry | |
Producent | |
---|---|
Wydawca |
Valve Corporation |
Dystrybutor | |
Projektant |
IceFrog |
Scenarzysta |
Erik Johnson |
Kompozytor |
Tim Larkin |
Silnik | |
Wersja |
7.33b |
Data wydania | |
Gatunek | |
Tryby gry | |
Wymagania sprzętowe | |
Platforma | |
Nośniki | |
Kontrolery | |
Poprzednia gra w serii | |
Strona internetowa |
Została zapowiedziana 13 października 2010 w serwisie Game Informer[7]. Przez dwa lata gra była w fazie testowania wersji beta, po czym została wydana 9 lipca 2013[8].
Dota 2 to gra typu multiplayer online battle arena, w której dwie pięcioosobowe drużyny, wraz z jednostkami kontrolowanymi przez sztuczną inteligencję, próbują zniszczyć ufortyfikowane twierdze przeciwników. Każdy gracz wybiera i kontroluje postać zwaną „bohaterem”. Gracze są przypisywani do jednej z drużyn, wcielając się w członków jednej z dwóch frakcji: „Radiant” (pol. świetliści) i „Dire” – (pol. mroczni). Drużyna świetlistych rozpoczyna rozgrywkę w południowo-zachodnim rogu mapy, natomiast mroczni po przeciwległej, północno-wschodniej stronie mapy[9].
Celem gry jest zniszczenie głównego budynku w twierdzy wroga, ulokowanego w centrum każdej z baz[10]. Bazy rywali połączone są trzema ścieżkami, gdzie znajdują się wieże obronne. Z obu baz, pod każdą ścieżką wychodzą „creepy” (kontrolowane przez sztuczną inteligencję jednostki) idąc każdą z trzech dróg w kierunku wroga, atakując neutralne i wrogie jednostki napotkane w ich zasięgu.
Każda postać sterowana przez gracza ma inne umiejętności i statystyki. Bohaterowie dzielą się według swoich głównych atrybutów: siły, zręczności lub inteligencji[11]. Niezależnie od typu postaci, wraz ze zdobywaniem kolejnych poziomów, rosną ich statystyki. Po zabiciu jednostki bądź bohatera z przeciwnej drużyny postać gracza otrzymuje wirtualne pieniądze – złoto oraz punkty doświadczenia.
Dzięki pozyskanej walucie można kupić przedmioty zwiększające statystyki lub dające jakiś efekt, np. możliwość teleportacji do własnych jednostek i budynków lub chwilową niewidzialność. „Denying” jest elementem gry, który umożliwia utrudnianie przeciwnikom zdobywania złota i punktów doświadczenia. Jego działanie polega na tym, że gracz „dobija” sojusznicze jednostki, przez co wrogowie nie dostają pełnej puli złota oraz doświadczenia[10]. Czynność tę można realizować na jednostkach i strukturach posiadających dostatecznie mało punktów życia oraz na własnych bohaterach w określonych przypadkach[4].
Gra zawiera również „salon gier”, nazwany w angielskiej wersji trybem arcade[12]. Zawiera on szereg niestandardowych gier opartych na odrębnych zasadach, stworzonych przez producenta gry lub społeczność. Wszystkie rozgrywki są synchronizowane z funkcją warsztatu na Steamie.
Odbiór gry | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||
|
Po prezentacji gry w 2011 roku serwis IGN przyznał jej nagrodę People’s Choice Award[17]. W grudniu 2012 roku PC Gamer nominował Dota 2 do tytułu gry roku, a także do tytułu najlepszej gry e-sportowej[18]. W maju 2013 roku w grze jednocześnie uczestniczyło prawie 330 tysięcy graczy, przez co Dota 2 pobiła rekord liczby użytkowników na Steamie[19].
Redakcja magazynu PC Gamer UK w 2015 roku przyznała grze 18. miejsce na liście najlepszych gier na PC[20].
W lutym 2015 podano, że gra jako pierwsza na platformie Steam osiągnęła liczbę miliona graczy grających jednocześnie[21].
W pracach testowania Dota 2 służących doskonaleniu działania sztucznej inteligencji brali udział polscy naukowcy, informatycy Jakub Pachocki, Szymon Sidor, Wojciech Zaremba, Rafał Józefowicz, Przemysław Dębiak[22].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.