Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Domenico Barbaja lub Barbaia (ur. około 1778 w Mediolanie, zm. 19 października 1841 w Posillipo[1][2]) – włoski impresario operowy.
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
19 października 1841 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Początkowo pracował w charakterze kelnera w barach i restauracjach, legenda przypisuje mu wynalezienie kawy lub czekolady z bitą śmietaną zwanej barbaiate lub granita di caffè[2]. Później zbił majątek na hazardzie, w 1808 roku wynajął stoły do gry w foyer mediolańskiej La Scali[2]. W 1809 roku został menadżerem teatrów operowych w Neapolu, później kierował działalnością Theater am Kärntnertor w Wiedniu (1821–1828) i La Scali (1826–1831)[2]. W 1811 roku zaangażował do neapolitańskiego Teatro di San Carlo Isabellę Colbran, z którą łączył go romans zanim została ona żoną Gioacchino Rossiniego[2]. Ze względu na swoje wpływy nazywany był „królem impresariów”[1] i „wicekrólem Neapolu”[2]. Promował i wystawiał opery Rossiniego, Mercadantego, Belliniego i Donizettiego[1][2]. Jego postać stała się pierwowzorem głównego bohatera wydanej w 1937 roku powieści Emila Lucki Der Impresario[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
