Dom Dobroczynności w Gdańsku
zabytek w Gdańsku Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Dobroczynności (niem. Spend- und Waisenhaus) – zabytkowy budynek w Gdańsku. Mieści się na Starym Mieście przy ul. Sierocej.
.jpg)
Powstał w 1699 roku z inicjatywy władz Gdańska jako przytułek dla bezdomnych i żebraków, których liczebność wzrosła na skutek wojny ze Szwecją[2]. Zaprojektował go gdański budowniczy Barthel Ranisch[2]. W budynku umieszczano także sieroty[2]. W XVIII wieku średnia liczba mieszkańców przytułku wynosiła 250 osób, w związku z czym w 1749 rozbudowano obiekt poprzez dobudowę mniejszego skrzydła[2]. Pełnił swą funkcję do 1906 roku, kiedy lokatorów przeniesiono do nowego przytułku we Wrzeszczu[2]. Dwa lata później w budynku utworzono placówkę medyczną, a w okresie międzywojennym był siedzibą redakcji pisma Danziger Volksstimme, organu prasowego Socjaldemokratycznej Partii Wolnego Miasta Gdańska[2]. Obiekt przetrwał II wojnę światową[2]. W 1967 został wpisany do rejestru zabytków[2]. W 1993 na ścianie budynku umieszczono tablicę upamiętniającą Hansa Wichmanna, zamordowanego w 1937 przez nazistów[2].
W 2016 lokatorów budynku wykwaterowano, a sam obiekt (dwa istniejące budynki dawnego sierocińca i przewidziany do odbudowy budynek dawnej szkoły) przeznaczono na siedzibę centrum kulturalnego Dom Daniela Chodowieckiego i Güntera Grassa (względnie Dom Literatury) - oddziału Gdańskiej Galerii Miejskiej[3][4]. W 2021 rozpoczęto wyłanianie wykonawcy[5], a w lipcu 2022 rozpoczęto remont obiektu[6].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
