Dolní Věstonice

Dolní Věstonice (niem. Unter Wisternitz) – wieś i gmina na Morawach w Czechach. Położona jest ok. 10 km na północ od Mikulova, u podnóża Wzgórz Pawłowskich, na południowym brzegu zbiorników wodnych Nové Mlýny II i Nové Mlýny III. Niemal całą wschodnią część gminy zajmują tworzone tam od niespełna trzystu lat winiarnie.

Dolní Věstonice

Dolní Věstonice
Herb Flaga
Państwo	Czechy
Kraj	południowomorawski
Gmina	Dolní Věstonice
Starosta	Jaromír Sasínek
Powierzchnia	8,76 km²
Wysokość	174 m n.p.m.
Populacja (1.1.2012) • liczba ludności • gęstość	312 35,6 os./km²
Kod pocztowy	691 29
Tablice rejestracyjne	BV
Położenie na mapie kraju południowomorawskiego Dolní Věstonice
Położenie na mapie Czech Dolní Věstonice
48°53′N 16°38′E
Strona internetowa

Położenie

Miejscowość położona jest na północnym podnóżu Gór Pawłowskich, dawniej na prawym brzegu rzeki Dyja, a po powstaniu sztucznych jezior Nové Mlýny (Nové Mlýny I, II i III) na południowych brzegach dwóch z nich, przy zachowanym fragmencie południowego koryta rzeki. Gminę przecina dawna droga między Austrią a Morawami, która do dzisiaj łączy Mikulov z Hustopečami, przecinając środkowy i dolny zbiornik Nové Mlýny (droga 420). Ponadto z miejscowości prowadzi także droga wiodąca przez Pavlov do Lednic.

Historia

Osobne artykuły: Dolní Věstonice (stanowisko archeologiczne), Wenus z Dolních Věstonic i Bitwa pod Dolními Věstonicami.

Obszar gminy zasiedlony był przez ludzi już w górnym paleolicie, z którego pochodzi stanowisko archeologiczne w Dolních Věstonicach. Wiąże się ono z pobytem na tych terenach łowców mamutów z kultury pawlowskiej. Na stanowisku tym odkryto tak zwaną Wenus z Dolních Věstonic, czyli przedstawienie najstarszej kobiety, które wraz z innymi figurkami z tej kultury jest najstarszym znaleziskiem ceramicznym na świecie^[1].

W okolicy obecnej miejscowości w okresie X do XIII wieku zlokalizowany był gród. Obecnie miejsce, w którym znajduje się grodzisko, nosi nazwę Vysoká Zahrada. Pierwsza pisemna wzmianka na temat miejscowości pochodzi z roku 1312. W XIV wieku Dolní Věstonice otrzymały prawa miejskie. W szesnastym stuleciu osiedlili się tu anabaptyści. W czasie wojny trzydziestoletniej pomiędzy omawianą miejscowością a Strachotínem doszło do bitwy, w której wojska protestanckie pokonały siły cesarskie^[2]. W 1930 roku miasto miało 688 mieszkańców, z czego 93,3% było narodowości niemieckiej. Zostali oni wysiedleni po drugiej wojnie światowej, w której Dolní Věstonice uległy dużym zniszczeniom na skutek pożaru^[3].

Demografia

Ilość ludności	Ludność ogółem	Ludność wg narodowości
Rok		Niemcy	Czesi	Inni
1793	630	brak danych	brak danych	brak danych
1836	766	brak danych	brak danych	brak danych
1869	779	brak danych	brak danych	brak danych
1880	752	742	0	10
1890	826	812	1	13
1900	842	835	6	1
1910	771	768	3	0
1921	686	658	10	18
1930	688	642	36	10
1939	633	brak danych	brak danych	brak danych
Lata: 1793, 1836, 1850 źródło: Südmähren von A-Z, Frodl, Blaschka
Pozostałe: Historický místopis Moravy a Slezska v letech 1848–1960, sv.9. 1984

Zabytki

• Ruiny średniowiecznego zamku, niedaleko Dolnych Věstonic, w Górach Pawłowskich
• Ratusz z XVI wieku wraz z archeologiczną ekspozycją
• Kościół Michała Archanioła, budowla wzmiankowana w 1389 roku
• Winiarnie o trzystuletniej tradycji

Galeria

• 
  Widok z Gór Pawłowskich
• 
  Ruiny zamku
• 
  Wenus z Dolní Věstonice

Przypisy

1. Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Świata, t. I Świat przed „rewolucją” neolityczną, Fogra, Kraków 2004.
2. Dolní Věstonice. [dostęp 2009-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 kwietnia 2008)]. (cz.).
3. Nekuda, Vladimír (ed.): Břeclavsko. Brno 1969, s. 394.