Dolina Błotna
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dolina Błotna (słow. Blatná dolina) – część Rowu Podtatrzańskiego, dolina oddzielająca północno-zachodni kraniec Tatr od Skoruszyńskich Wierchów. Dnem tej doliny prowadzi droga z Witanowej przez Orawice do Podbiela[1].
Dolina Błotna zaczyna się pod zalesioną przełęczą Borek (940 m). Spod tej przełęczy dolina opada początkowo w południowo-zachodnim, później zachodnim kierunku do Kotliny Zuberskiej. W dolnym odcinku lewe zbocza doliny tworzy niski wał Między Bory, należący już do Kotliny Zuberskiej. Dnem doliny spływa Błotny Potok[2].
Dolina Błotna ma długość ok. 7 km i deniwelację ok. 240 m. Górna część doliny jest zalesiona i wąska, jednak w środkowej części dolina rozszerza się. Zbocza tatrzańskie są zalesione, natomiast zbocza Wierchów Skoruszyńskich (z wyjątkiem górnej części doliny) – bezleśne, pokryte wielkimi łąkami. W dolnej części dolina znów zwęża się, a jej końcową część zajmują zabudowania Habówki[2].
Dolina Błotna ma kilka bocznych odgałęzień. Wszystkie znajdują się w jej tatrzańskiej części i są to wąskie i zalesione dolinki na północno-zachodnich stokach Osobitej. W kolejności od zachodu na wschód są to: Dolina Zimna, Dolina Przednia Krzemienna i Dolina Pośrednia Krzemienna[3]. Z Wierchów Skoruszyńskich spływa do niej wiele niewielkich potoków, nie tworzących głębszych dolin[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.