Futbolnyj Kłub „Dnipro” (ukr. Футбольний клуб «Дніпро») – ukraiński klub piłkarski z siedzibą w Dnieprze. Finalista Ligi Europy w sezonie 2014/2015.
Pełna nazwa |
Футбольний клуб «Дніпро» |
---|---|
Przydomek |
Дніпряни (Dnieprzanie) |
Barwy |
|
Data założenia |
1918 |
Data rozwiązania |
2019 |
Państwo | |
Obwód | |
Adres |
prow. Pionierski 12, 49127 Dniepr |
Stadion | |
Strona internetowa |
Od 1992 do sezonu 2016/17 występował w rozgrywkach ukraińskiej Premier-lihi.
Historia
Chronologia nazw:
- 1918: BRIT w Jekaterynosławiu (ukr. БРІТ (Брянський робітничий індустріальний технікум) в Єкатеринославі, ros. БРИТ (Брянский рабочий индустриальный техникум) в Екатеринославе)
- 1925: Zespół zakładu im. Pietrowskiego w Jekaterynosławiu (ukr. Команда заводу імені Г.І.Петровського в Єкатеринославі, ros. Команда завода имени Г.И.Петровского в Екатеринославе)
- 1926: Petroweć Dniepropetrowsk (ukr. «Петровець» Дніпропетровськ, ros. «Петровец» Днепропетровск)
- 1936: Stal Dniepropetrowsk (ukr. «Сталь» (з-д. ім. Г.І.Петровського) Дніпропетровськ, ros. «Сталь» (з-д. им. Г.И.Петровского) Днепропетровск)
- 1949: Metałurh Dniepropetrowsk (ukr. «Металург» Дніпропетровськ, ros. «Металлург» Днепропетровск)
- 1962: FK Dnipro Dniepropetrowsk (ukr. Футбольний клуб «Дніпро» Дніпропетровськ, ros. «Днепр» Днепропетровск)
- 2016: FK Dnipro (ukr. Футбольний клуб «Дніпро»)
- 2019: klub rozwiązano
Klub w Dnieprze został założony w roku 1918[1] na bazie zakładu im. Pietrowskiego w Jekaterynosławiu (tak do 1926 roku nazywało się Dniepr). Nazywał się wtedy BRIT (Briański Robotniczy Industrialny Technikum). Klub występował w rozgrywkach mistrzostw Jekaterynosławia. Gdy trwała Wojna domowa w Rosji rozgrywki nie prowadzono, dopiero 9 maja 1925 roku jako Zespół zakładu im. Pietrowskiego rozegrał następny mecz z moskiewskim klubem „Triochgorka”. Od następnego roku klub już nazywał się Petroweć – od nazwy zakładu który prezentował. Kiedy w 1936 roku rozpoczęto rozgrywki Mistrzostw ZSRR w piłce nożnej klub przyjął nazwę Stal. Tak jak w mieście była jeszcze jedna drużyna, która też nazywała się "Stal", ale prezentowała zakład im. Lenina[2], to aby rozróżnić je dodawano w nazwie Stal (z-d im. Pietrowskiego). W 1936 roku zespół, który reprezentował zakład im. Pietrowskiego, grał w mistrzostwach Ukraińskiej SRR wśród drużyn wychowania fizycznego, a także startował w pierwszej edycji Pucharu ZSRR. W meczu otwarcia tych zawodów w 1/64 finału pokonał drużynę Baranowskiej Fabryki Porcelany z wynikiem 10:0. W następnym sezonie 1937 "Stal" zakładu im.Lenina została wycofana z Mistrzostw ZSRR i zastąpiona "Stalą" zakładu im.Pietrowskiego[2]. Później w latach 1949–1961 klub nazywał się Metałurh. W 1962 roku zmienił nazwę na Dnipro. Klub brał udział w rozrywkach piłkarskich byłego ZSRR z większymi sukcesami, które przyszły w latach 80. XX wieku. Wtedy to 2 razy zdobyto Mistrzostwo ZSRR oraz Puchar ZSRR i Superpuchar ZSRR.
Od początku rozrywek w niezależnej Ukrainie klub występował w Wyższej Lidze. W sezonie 2016/17 klubowi odjęto 12 punktów za długi z byłymi pracownikami, na koniec tego sezonu spadł do Pierwszej ligi. Ostatecznie klub trafił do Drugiej ligi.
Po zakończeniu sezonu 2017/18 w którym zajął końcowe 8 miejsce w grupie B, mając -18 pkt na starcie, został ukarany przez Komisję Dyscyplinarną FIFA[3] i pozbawiony statusu klubu profesjonalnego[4]. Klub ogłosił o kontynuacji występów na poziomie amatorskim[5]. W lipcu 2019 klub nie przystąpił do żadnych rozgrywek i został rozwiązany[6].
Sukcesy
Trofea międzynarodowe
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Liga Mistrzów (Puchar Europy) |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
1/4 finału | 2 | 1985, 1990 | |||
Liga Europy (Puchar UEFA) |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 1 | 2015 | |||
Puchar Intertoto |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
III runda | 1 | 2007 |
Trofea krajowe
- Ukraina
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | 0 | |||
II miejsce | 2 | 1993, 2014 | |||
III miejsce | 6 | 1992, 1995, 1996, 2001, 2004, 2015 | |||
Puchar |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 3 | 1995, 1997, 2004 |
- ZSRR
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | 2 | 1983, 1988 | ||
II miejsce | 2 | 1987, 1989 | |||
III miejsce | 2 | 1984, 1985 | |||
Puchar |
zdobywca | 1 | 1989 | ||
finalista | 0 | ||||
Superpuchar |
zdobywca | 1 | 1988 | ||
finalista | 0 | ||||
Puchar Ligi |
zdobywca | 2 | 1986, 1989 | ||
finalista | 1 | 1990 | |||
II liga |
I miejsce | 1 | 1971 | ||
II miejsce | 2 | 1948 (turniej finałowy), 1969 | |||
III miejsce | 0 |
Inne trofea
- Marbella Cup:
- zdobywca (1x): 2011
- Trofeo Costa del Sol:
- zdobywca (1x): 2013
Stadion
Od czasu założenia klubu w 1918 roku, klub przyjmował gości na stadionie Meteor. Stadion został przebudowany w 1966 roku na pierwotnym miejscu i przeszedł kilka rekonstrukcji, ostatnia z nich w 2001 roku. Jednak w 2002 roku po kilku meczach w europejskich rozgrywkach, stało się jasne, że klub potrzebuje nowoczesnego stadionu na nowym miejscu. Tak więc, w 2005 roku Grupa Privat rozpoczęła budowę Dnipro Arena w centrum Dniepru.
2 września 2008 klub zagrał swój ostatni mecz na Meteorze przeciwko Metalist Charków, a 15 września 2008 uroczyście została otwarta Dnipro Arena, na której rozegrali swój mecz weterani Dynama Kijów i Spartaka Moskwa oraz Dynama Kijów i Dnipra. 29 września 2008 Dnipro rozegrało swój pierwszy mecz oficjalny przeciwko ich lokalnemy rywalowi Metałurh Zaporoże, w którym przegrał 1:2. Stadion może pomieścić 31,003 widzów, boisko wymiary 105x70 metrów.
Sponsorzy
Klub od jakiegoś czasu finansuje tzw. „Grupa Privat”, która zajmuje się różnymi branżami biznesu (gł. bankowość (Privat Bank), przemysł spożywczy). Dzięki wsparciu grupy, budżet klubu bardzo wzrósł i Dnipro w ostatnich latach jest nieprzerwanie w czołówce systematycznie co roku zmniejszając dystans do wielkiej dwójki – Dynamo, Szachtar.
Piłkarze
Trenerzy
Dane pobrane z witryny Тренера Днепра.
- 1936: Gyula Limbeck
- 1937: Mychajło Szynkarenko
- 1938:?
- 1939: Ołeksandr Serdiukow
- 1946–1948: Mykoła Łuszczycki
- 1949: Iwan Łukin
- 1953: Hryhorij Bałaba
- 1954: Mykoła Łuszczycki
- 1955: Wsiewołod Radikorski
- 1956: Nikołaj Morozow
- 1957–09.1960: Sierafim Chołodkow
- 01.1961–07.1961: Gierman Zabielin
- 08.1961–12.1961: Mychajło Didewycz
- 1962: Sierafim Chołodkow
- 1963–1966: Anatolij Zubrycki
- 1967–1968: Łeonid Rodos
- 31.10.1968–20.10.1973: Walery Łobanowski
- 21.10.1973–18.09.1977: Wiktor Kanewski
- 18.09.1977–17.06.1978: Wadim Iwanow
- 17.06.1978–7.06.1979: Jożef Sabo
- 7.06.1979–11.06.1981: Wiktor Łukaszenko
- 11.06.1981–11.1986: Wołodymyr Jemeć i Hennadij Żyzdyk
- 12.1986–03.1992: Jewhen Kuczerewski
- 03.1992–12.1994: Mykoła Pawłow
- 03.1995–04.1995: Ołeksandr Łysenko (p.o.)
- 04.1995–06.1996: Bernd Stange
- 07.1996–12.1997: Wjaczesław Hrozny
- 01.1998–10.1998: Wadym Tyszczenko
- 10.1998–04.1999: Wołodymyr Kobzariew
- 04.1999–07.1999: Łeonid Kołtun (p.o.)
- 07.1999–10.2001: Mykoła Fedorenko
- 10.2001: Ołeksandr Łysenko (p.o.)
- 12.2001–10.2005: Jewhen Kuczerewski
- 10.2005–12.2005: Wadym Tyszczenko (p.o.)
- 03.2006–08.2008: Ołeh Protasow
- 09.2008–18.09.2010: Wołodymyr Bezsonow
- 18.09.2010–30.09.2010: Wadym Tyszczenko (p.o.)
- 01.10.2010–22.05.2014: Juande Ramos
- 26.05.2014–30.06.2016: Myron Markewicz
- 30.06.2016–06.07.2017: Dmytro Mychajłenko (p.o.)
- 07.07.2017–01.07.2019: Ołeksandr Pokłonski
Europejskie puchary
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.