Diann Roffe-Steinrotter

Diann Roffe-Steinrotter (ur. 24 marca 1967 w Warsaw) – amerykańska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska oraz mistrzyni świata.

Diann Roffe-Steinrotter

Data i miejsce urodzenia	24 marca 1967 Warsaw
Wzrost	162 cm
Debiut w PŚ	Sezon 1983/1984
Pierwsze punkty w PŚ	7.03 1984, Lake Placid (8. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	13.03 1985, Lake Placid (1. miejsce – gigant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie złoto Lillehammer 1994 narciarstwo alpejskie (supergigant) srebro Albertville 1992 narciarstwo alpejskie (slalom gigant) Mistrzostwa świata złoto Bormio 1985 slalom gigant Mistrzostwa świata juniorów srebro Sugarloaf 1984 slalom gigant Puchar Świata (Gigant) 3. miejsce 1991/1992

Kariera

Pierwszy sukces w karierze Diann Roffe osiągnęła w 1984 roku, kiedy zdobyła srebrny medal w gigancie podczas mistrzostw świata juniorów w Sugarloaf. Szybsza była tam tylko Mateja Svet z Jugosławii. Wkrótce zadebiutowała w zawodach Pucharu Świata, a 7 marca 1984 roku w Lake Placid zdobyła pierwsze punkty, zajmując ósme miejsce w gigancie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 13 marca 1985 roku w tej samej miejscowości, gdzie była najlepsza w gigancie. W kolejnych latach jeszcze siedmiokrotnie plasowała się w czołowej trójce, w tym odniosła jeszcze jedno zwycięstwo: 17 marca 1994 roku w Vail wygrała supergiganta. Zwycięstwo w Vail był jednocześnie jej ostatnim podium w zawodach tej rangi. Najlepsze wyniki osiągała w sezonie 1991/1992, który ukończyła na dziesiątej pozycji w klasyfikacji generalnej oraz trzeciej w klasyfikacji giganta. Uległa wtedy jedynie Francuzce Carole Merle oraz Vreni Schneider ze Szwajcarii.

Na rozgrywanych w lutym 1985 roku mistrzostwach świata w Bormio wywalczyła złoty medal w gigancie. Wyprzedziła tam Austriaczkę Elisabeth Kirchler oraz swą rodaczkę, Evę Twardokens. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Crans-Montana wystartowała w gigancie oraz slalomie, jednak obu konkurencji nie ukończyła. Kolejny medal zdobyła podczas igrzysk olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie w swej koronnej konkurencji zdobyła srebrny medal. Po pierwszym przejeździe zajmowała dziewiąte miejsce, tracąc do prowadzącej Ulrike Maier 1,05 sekundy. W drugim przejeździe uzyskała drugi wynik, co dało jej drugi łączny czas i srebrny medal. Konkurencję wygrała Szwedka Pernilla Wiberg, a drugie miejsce ex aequo z Roffe zajęła Anita Wachter z Austrii. Brała także udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie zdobyła złoty medal w supergigancie. Pokonała tam Rosjankę Swietłanę Gładyszewą oraz Wołoszkę Isolde Kostner, zdobywając pierwszy w historii złoty medal dla USA w tej konkurencji.

Roffe-Steinrotter parokrotnie była wykluczona z rywalizacji przez kontuzje. W styczniu 1986 roku zerwała więzadło rzepki, a w 1991 roku zerwała więzadła krzyżowe w lewym kolanie^[1].

Sześciokrotnie zdobywała mistrzostwo kraju. W 1994 roku zakończyła karierę^[2].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
12.	24 lutego	1988	Calgary	Gigant	2:06,49	+4,20	Vreni Schneider
15.	26 lutego	1988	Calgary	Slalom	1:36,69	+6,19	Vreni Schneider
DNF	18 lutego	1992	Albertville	Supergigant	1:21,22	-	Deborah Compagnoni
2.	19 lutego	1992	Albertville	Gigant	2:12,74	+0,97	Pernilla Wiberg
1.	15 lutego	1994	Lillehammer	Supergigant	1:22,15	-	-
DNF1	24 lutego	1994	Lillehammer	Gigant	2:30,97	-	Deborah Compagnoni

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
1.	6 lutego	1985	Bormio	Gigant	2:18,53	-	-
DNF2[3]	5 lutego	1987	Crans-Montana	Gigant	2:21,22	-	Vreni Schneider
DNF1[4]	7 lutego	1987	Crans-Montana	Slalom	1:33,30	-	Erika Hess
14.	8 lutego	1989	Vail	Supergigant	1:19,46	+1,36	Ulrike Maier
9.	11 lutego	1989	Vail	Gigant	2:29,37	+4,25	Vreni Schneider
DNF1[5]	9 lutego	1993	Morioka	Slalom	1:27,66	-	Karin Buder
9.	10 lutego	1993	Morioka	Gigant	2:17,59	+2,64	Carole Merle
13.	14 lutego	1993	Morioka	Supergigant	1:33,52	+1,41	Katja Seizinger

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
2.	21 lutego	1984	Sugarloaf	Gigant	2:23,08	+0,13	Mateja Svet

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1983/1984: 36
• sezon 1984/1985: 25
• sezon 1987/1988: 91
• sezon 1988/1989: 66
• sezon 1989/1990: 10
• sezon 1990/1991: 44
• sezon 1991/1992: 10
• sezon 1992/1993: 42
• sezon 1993/1994: 39

Miejsca na podium

1. Lake Placid – 13 marca 1985 (gigant) – 1. miejsce
2. Waterville Valley – 17 marca 1985 (gigant) – 2. miejsce
3. Park City – 24 listopada 1989 (gigant) – 2. miejsce
4. Vail – 3 grudnia 1989 (gigant) – 2. miejsce
5. Veysonnaz – 5 lutego 1990 (gigant) – 3. miejsce
6. Santa Caterina – 8 grudnia 1991 (gigant) – 3. miejsce
7. Morzine – 27 stycznia 1992 (gigant) – 3. miejsce
8. Vail – 17 marca 1994 (supergigant) – 1. miejsce

Bibliografia

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. (ang.).

Przypisy

1. Biographical Dictionary of American Sports: Roffe-Steinrotter, Diann. str. 621 (ang.)
2. Los Angeles Times: Roffe-Steinrotter announces retirement after another stunning upset on the slopes (ang.)
3. alpineskiworld.net: 05.02.1987. Crans Montana Giant Slalom, women (ang.)
4. alpineskiworld.net: 07.02.1987. Crans Montana Slalom, women (ang.)
5. alpineskiworld.net: 09.02.1993. Morioka Slalom, women (ang.)