Diana (mitologia)

Diana (łac. Diana, gr. Ἄρτεμις Artemis) – bogini łowów, przyrody (świata roślinnego i zwierzęcego, gór, lasów, gajów, źródeł leczniczych), płodności, Księżyca (lub światła księżycowego) w mitologii rzymskiej^[1].

Diana

bogini łowów, przyrody (świata roślinnego i zwierzęcego, gór, lasów, gajów, źródeł leczniczych), płodności, Księżyca (lub światła księżycowego)
Diana z Wersalu, kopia rzymska na podstawie oryginału greckiego z brązu, Luwr, Paryż
Występowanie	mitologia rzymska
Atrybuty	łuk, kołczan ze strzałami, półksiężyc
Teren kultu	starożytny Rzym
Odpowiednik	Artemida (grecki)

Pierwotnie była italską boginią wszelkiego życia na ziemi^[2], nosiła przydomek Genitalis (Pomocna, przy porodzie)^[3]. W VI wieku p.n.e. została utożsamiona z grecką Artemidą^[1][4].

W sztuce starożytnego Rzymu najczęściej przedstawiano ją na wzór Artemidy, w krótkim chitonie, z łukiem i kołczanem ze strzałami, z półksiężycem.

Początkowo miejscem kultu Diany były gaje, później świątynia na Awentynie zbudowana przez Serwiusza Tuliusza. Specjalnym rodzajem kultu była obdarzana Diana w gaju pod Arycją (staroż. Aricia, ob. La Riccia), gdzie za pomocą wody z miejscowych źródeł kapłani leczyli chorych.

Jan Długosz w swojej kronice utożsamił rzymską Dianę ze staropolską Dziewanną^[5][6][7][8].

Pomniki

W Polsce

Osobny artykuł: Pomnik Diany we Wrocławiu.

We Wrocławiu, w parku Szczytnickim znajduje się pomnik Diany z dwoma towarzyszącymi ogarami polskimi^[9], kopia pomnika zaginionego w 1945 r. W Parku Miejskim w Prudniku znajduje się pomnik Diany wzorowany na Dianie z Wersalu^[10].

Zobacz też

• bóstwa lunarne
• Diana – imię żeńskie
• Hekate
• kult lunarny
• Luna
• Rex Nemorensis