David Bedford

David Vickerman Bedford^[1][2] (ur. 4 sierpnia 1937 w Hendon w obszarze metropolitarnym Londynu^[3], zm. 1 października 2011^[3]) – angielski kompozytor.

Ten artykuł dotyczy brytyjskiego kompozytora. Zobacz też: David Bedford – brytyjski lekkoatleta.

David Bedford

Imię i nazwisko	David Vickerman Bedford
Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1937 Londyn
Pochodzenie	angielskie
Data śmierci	1 października 2011
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna
Zawód	kompozytor
Strona internetowa

Życiorys

Pochodził z rodziny muzycznej: jego babka Liza Lehmann była kompozytorką, matka Lesley Duff śpiewaczką, zaś brat Steuart Bedford dyrygentem^[4]. Od 1951 do 1955 roku był uczniem Lancing College^[1]. W latach 1956–1960 studiował w Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie u Lennoxa Berkeleya^[1], następnie w 1960 roku kontynuował edukację w Luigiego Nono w Wenecji^[1]. Podczas pobytu we Włoszech współpracował ze Studio di fonologia musicale RAI w Mediolanie^[5]. Od 1963^[1] do 1980 roku^[2] uczył w szkołach średnich, od 1968 roku pracował jako nauczyciel w londyńskim Queen’s College^[1]. W 1972 roku wydał pierwszy album ze swoimi kompozycjami pt. Nurses Song with Elephants^[3].

Zmarł w wyniku raka płuc^[3].

Twórczość

Tworzył przeważnie muzykę niezdeterminowaną i improwizowaną, posługując się notacją graficzną^[1]. Sięgał po nietypowe techniki i instrumentarium, jak np. w utworze 100 Kazoos (1973)^[1]. Często pracował z dziećmi i osobami bez formalnego wykształcenia muzycznego^[1].

Współpracował jako orkiestrator i pianista z Kevinem Ayersem przy nagrywaniu albumu Joy of a Toy (1969)^[3], później został członkiem zespołu The Whole World^[2][6]. Przez wiele lat współpracował z Mikiem Oldfieldem, dla którego wykonał orkiestrację albumów The Orchestral Tubular Bells i Hergest Ridge, a później nagrał wspólnie płyty Star’s End (1974), The Rime of the Ancient Mariner (1975), The Odyssey (1976) i Introduction for Angels (1977)^[3]. Okazjonalnie pracował także z takimi artystami jak Elvis Costello, Frankie Goes to Hollywood, A-ha, Andy Summers i Robert Wyatt^[3]. Wspólnie z Arthurem C. Clarkiem stworzył kompozycję chóralną na motywach powieści Miasto i gwiazdy (1999)^[3].

Był autorem muzyki do kilku odcinków telewizyjnego serialu Hammer House of Mystery and Suspense: Mark of the Evil (1984), The Corvini Inheritance (1985) i Child’s Play (1986)^[3]. Pracował także jako orkiestrator i aranżer przy tworzeniu ścieżek dźwiękowych do filmów Pola śmierci (1984), The Supergrass (1985), Absolutni debiutanci (1986), Misja (1986), Schadzka z Wenus (1991) i Orlando (1992)^[3][4].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych)^[1][5][6][7]

• opery szkolne
  • The Rime of the Ancient Mariner (1976)
  • The Death of Baldur (1980)
  • The Ragnarok (1983)
  • The Camlann Game (1987)
  • The Return of Odysseus (1988)
  • Anna (1993)
• Koncert na 24 instrumenty (1960)
• Piece for Mo na perkusję, wibrafon, akordeon, 3 skrzypiec, wiolonczelę i kontrabas (1963)
• Music for Albion Moonlight na sopran i zespół instrumentalny do tekstu K. Patchena (1963–1964)
• A Dream of the Seven Lost Stars na chór mieszany i zespół kameralny (1964)
• This One for You na orkiestrę (1965)
• That White and Radiant Legend na recytatora, sopran, flet, obój, klarnet, fagot, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i kontrabas do tekstu K. Patchena (1966)
• Piano Pieces (1966–1968)
• Gastrula na orkiestrę (1968)
• The Sword of Orion na flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę, 4 metronomy i 32 instrumenty perkusyjne (1970)
• Star Clusters, Nebulae and Places in Devon na chór i instrumenty dęte (1971)
• Sad and Lonely Faces na głos i 6 fortepianów (1972)
• Pancakes with Butter Maple Syrup and Bacon, and the TV Weatherman na kwintet dęty (1973)
• Star’s End na instrumenty rockowe i orkiestrę (1974)
• Twelve Hours of Sunset na chór i orkiestrę (1974)
• The Odyssey na sopran, głosy dziewczęce, instrumenty i elektronikę (1976)
• Requiem na sopran, chór i orkiestrę (1980)
• Alleluia timpanis na orkiestrę (1981)
• Symphony for 12 Musicians (1982)
• Sun Paints Rainbows on the Vast Waves na orkiestrę (1982)
• Symphony no. 2 na orkiestrę symfoniczną (1985)
• Seascapes na orkiestrę (1986)
• Into Thy Wondrous House na chór i orkiestrę (1987)
• The Transfiguration na orkiestrę (1988)
• Frameworks na orkiestrę (1990)
• Plymouth Town na orkiestrę (1992)
• Allison’s Concerto na trąbkę i smyczki (1993)
• I am going home with thee na sześć głosów żeńskich i smyczki (1993)