Danuta Beata Postnikoff

Danuta Beata Postnikoff, właśc. Danuta Beata Postnikoff–Moskalewicz (ur. 13 maja 1948 w Sopocie) – polska dziennikarka, reżyser i scenarzystka filmowa.

Danuta Postnikoff

Prawdziwe imię i nazwisko	Danuta Beata Postnikoff-Moskalewicz
Data i miejsce urodzenia	13 maja 1948 Sopot, Polska
Zawód	reżyser, scenarzystka
Lata aktywności	od 1977

Życiorys

Absolwentka Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego (1972), PWSFTviT w Łodzi (1978). Studiowała również na ASP w Warszawie (1967–1968). Autorka wielu filmów dokumentalnych i krótkometrażowych, zwłaszcza o problematyce społecznej. Obecnie współpracuje także z tygodnikiem Polityka. Współautorka reaktywacji Teatru Hybrydy^[1].

Działalność polityczna

W wyborach w 2019 kandydowała do Sejmu z warszawskiej listy SLD.

Życie prywatne

Córka Pawła Postnikoffa, kapitana żeglugi wielkiej i majora AK^[2], pochodzącego ze spolonizowanej rosyjskiej szlachty i Zenobii z Potockich.

Siostra dziennikarki i reżyser telewizyjnej i filmowej Ewy Cendrowskiej, matka dziennikarza Pawła Moskalewicza^[3].

Mieszka w Warszawie.

Filmografia

• Urszula Dudziak. Życie jest piękne., 2008, scenariusz i reżyseria
• Kres podróży, 2007, scenariusz i reżyseria
• Bez miejscówki, 2005, realizacja, scenariusz
• Trzy miłości, 2003, reżyseria, scenariusz
• Po drugiej stronie lustra, 2001, realizacja, scenariusz
• Rękopis znaleziony na wschodnim, 2000, realizacja, scenariusz
• Polski taniec, 1997, realizacja, scenariusz
• Cienie przyjaźni, 1997, realizacja
• Radio watykańskie, 1996, reżyseria
• Polski Panteon, 1994, reżyseria
• Przemiana czasu w przestrzeń, cz.1. Klinika lalek, 1993, realizacja, scenariusz
• Książnica narodowych pamiątek, 1992, realizacja, scenariusz
• Głos Ameryki, 1992, reżyseria
• Kosmopolak, 1990, reżyseria^[4]
• Bar przy placu, 1988, reżyseria, scenariusz
• Tylko dla odważnych, 1987, reżyseria, scenariusz
• Szperando – Romeo i Julia z dzielnicy, 1985, realizacja, scenariusz
• Być kobietą, 1985, reżyseria, scenariusz
• Maraton, 1983, realizacja, scenariusz
• Czy tak?, 1983, reżyseria, scenariusz^[5]
• Życiorysy – ambasador portu, 1979, reżyseria, scenariusz
• Nocny etat, 1977, realizacja, scenariusz

Spektakle teatralne

• Pastorałki Nasze Codzienne (reżyseria) (nagranie dla TVP i TV Polonia), w Teatrze Hybrydy
• Śpiewogra wielkanocna (reżyseria) (nagranie płyty CD), w Teatrze Hybrydy.

Nagrody filmowe

• 1998 – Nagroda specjalna im. Aleksandra Sidelnikowa (Międzynarodowy Festiwal Narodów Słowiańskich i Prawoslawnych Złoty Witeź) za Cienie przyjaźni.
• 1989 – Syrenka Warszawska, nagroda Klubu Krytyki Filmowej SD PRL (Ogólnopolski Festiwal Filmów Krótkometrażowych w Krakowie) za Bar przy placu
• 1989 – Brązowy Lajkonik (Ogólnopolski Festiwal Filmów Krótkometrażowych w Krakowie) za Bar przy placu
• 1988 – III nagroda (Festiwal Filmów Społeczno – Politycznych w Łodzi) za Bar przy placu