Czesław Jóźwiak

wychowanek salezjanów, błogosławiony Kościoła katolickiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czesław Jóźwiak

Czesław Jóźwiak (ur. 7 września 1919 w Łażynie k. Bydgoszczy[1], zm. 24 sierpnia 1942 w Dreźnie) – polski męczennik chrześcijański II wojny światowej, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego, wychowanek salezjański, jeden z Poznańskiej Piątki.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Błogosławiony
Czesław Jóźwiak
męczennik
Thumb
Data i miejsce urodzenia

7 września 1919
Łażyn (dzisiejszy powiat bydgoski)

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 1942
Drezno

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

13 czerwca 1999
Warszawa
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

24 sierpnia

Zamknij
Thumb
Poznań, ul. Żydowska 30, tablica ku czci Czesława Jóźwiaka

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Był synem Leona i Marii z domu Iwińskiej. Miał troje rodzeństwa. Wychowanek Salezjańskiego Oratorium św. Jana Bosko w Poznaniu przy ul. Wronieckiej 9, do którego trafił w wieku 10 lat. Dał się tam poznać jako opiekun młodszych i zapewne stąd wzięła się jego ksywka "Tato". Należał do harcerstwa. Uczęszczał do gimnazjum im. św. Jana Kantego w Poznaniu[2]. We wrześniu 1939 walczył na froncie. Po klęsce wrócił do Poznania, podjął pracę w zakładzie malarskim[3]. Prezes Towarzystwa Niepokalanej, był też szefem organizacji "Wojsko Ochotnicze Ziem Zachodnich". Nawiązał współpracę z Narodową Organizacją Bojową i wciągnął do niej pozostałych kolegów z Oratorium: Edwarda Kaźmierskiego, Franciszka Kęsego, Edwarda Klinika i Jarogniewa Wojciechowskiego[3]. 23 września 1940 roku został aresztowany przez gestapo razem z Kaźmierskim, Kęsym i Wojciechowskim (Klinika gestapo aresztowało dwa dni wcześniej, 21 września)[3]. Trafił do więzienia gestapo w Domu Żołnierza, następnie do hitlerowskiego obozu w Forcie VII i więzienia przy ulicy Młyńskiej. W tym więzieniu na skutek odniesionych obrażeń podczas tortur został skierowany do Izby Chorych. 16 listopada 1940 przewieziony został do Wronek, a później do więzienia sądowego w Berlinie – Neukölln (23 kwietnia 1941) i od maja w ciężkim więzieniu Zwickau. Z wyrokiem śmierci wydanym 1 sierpnia 1942 oczekiwał egzekucji w Dreźnie.

W liście pożegnalnym napisał:

Nie rozpaczajcie, Bóg tak chciał[4].

Beatyfikował go papież Jan Paweł II w 1999 w gronie 108 polskich męczenników.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.