Corona navalis

Corona navalis (łac. korona okrętów, korona morska^[1]) – zaszczytna nagroda (m.in. w starożytnym Rzymie) w formie złotej korony ozdobionej dziobami żaglowców wręczanej za bohaterskie czyny na morzu np. temu, który jako pierwszy dokonał abordażu nieprzyjacielskiego okrętu^[1].

Przedstawiana jest najczęściej jako obręcz ozdobiona sześcioma (widoczne trzy) lub ośmioma (widoczne pięć) dziobami żaglowców, środkowy ukazany jest na wprost, boczne symetrycznie obrócone. Niekiedy przedstawiane są na przemian dzioby i rufy lub dzioby i maszty z pojedynczym żaglem czworokątnym żaglem rejowym. Tynktura heraldyczna korony jest najczęściej naturalna, tzn. w kolorze drewna, żagle białe, metaliczna – złota lub srebrna, czasem błękitna.

Heraldyka

W heraldyce, korona rangowa wieńcząca tarczę herbu miasta portowego, wyspy, stosowana też w herbach okrętów, jednostek marynarki wojennej i instytucji związanych z morzem i żeglugą, niekiedy także używana w herbach osobistych – np. w herbie admirała Nelsona. Stosowana jest głównie w krajach o dużych tradycjach morskich m.in. w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Portugalii, Włoszech i krajach Ameryki łacińskiej.

Przykładowa heraldyczna "corona navalis"
Marek Agrypa z "corona navalis", upamiętniającą jego rolę w Bitwie pod Akcjum
Przykład "corona navalis" w herbie "Corpo de Fuzileiros" portugalskiej piechoty morskiej
Przykład "corona navalis" w herbie miasta Terre-de-Haut