Ciemnosmreczyńska Przełączka

Ciemnosmreczyńska Przełączka (słow. Piargová štrbina, niem. Hintere Smrečiner Scharte, węg. Hátsó-Szmrecsini-csorba) – przełęcz w grani głównej na wysokości ok. 2115 m. Oddziela od siebie Ciemnosmreczyńską Turnię (2142 m) i Zadniego Mnicha (2172 m)^[1]. Znajduje się tuż na zachód od Zadniego Mnicha i jest wąska i płytka^[2]. Stoki południowe opadają do słowackiej Doliny Piarżystej. Po północnej, polskiej stronie przełęcz opada stromą i kruchą ścianką, pod nią do Zadniego Mnichowego Piargu szeroką i piarżystą depresją^[3].

Ciemnosmreczyńska Przełączka

Ciemnosmreczyńska Przełączka po prawej stronie iglicy Zadniego Mnicha
Państwo	Polska  Słowacja
Wysokość	2115 m n.p.m.
Pasmo	Karpaty, Tatry
Sąsiednie szczyty	Ciemnosmreczyńska Turnia, Zadni Mnich
Data zdobycia	7 października 1898
Pierwsze wejście	J. Chmielowski, K. Bachleda, J. Tatar
Położenie na mapie Tatr Ciemnosmreczyńska Przełączka
Położenie na mapie Karpat Ciemnosmreczyńska Przełączka
49°11′22,60″N 20°02′58,30″E

Przełęcz jest łatwo dostępna z obydwu stron. Do przejścia z położonych poniżej grani dolin: Doliny Ciemnosmreczyńskiej (Temnosmrečinská dolina) i Doliny za Mnichem wykorzystywano jednak zazwyczaj pobliską Przełączkę pod Zadnim Mnichem. Wejścia na przełęcz są praktykowane przez taterników podczas wspinaczek na pobliskie szczyty z tej przełęczy^[2].

Odcinek grani głównej od północy

Widok z północnego wschodu

Historia zdobycia

Pierwsze odnotowane wejścia:

• latem – Janusz Chmielowski, przewodnicy Klemens Bachleda, Józef Tatar, 7 października 1898 r.,
• zimą – Henryk Bednarski, Józef Lesiecki, Leon Loria, Stanisław Zdyb, 13 marca 1910 r.^[2]

Drogi wspinaczkowe

Przez Ciemnosmreczyńską Przełączkę nie prowadzi żaden szlak turystyczny, znajduje się ona jednak w rejonie udostępnionym do wspinaczki dla taterników. Drogi wspinaczkowe:

• Wprost od północy; 0, 15min,
• Od północy zboczem Zadniego Mnicha; 0+,
• Z Doliny Piarżystej; 0, 30 min^[3].

Przypisy

1. ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce
2. Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem, Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951. Brak numerów stron w książce
3. WładysławW. Cywiński WładysławW., Cubryna, t. 8, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2001, ISBN 83-7104-026-1. Brak numerów stron w książce