Chimaerasuchus

Chimaerasuchus – rodzaj krokodylomorfa z kladu Mesoeucrocodylia. Żył we wczesnej kredzie na terenach współczesnej Azji. Został opisany w 1995 roku przez Wu Xiaochuna i współpracowników w oparciu o niekompletną czaszkę z żuchwą i zębami, kręgi oraz kości kończyn i miednicy wydobyte z datowanych na apt–alb osadów formacji Wulong w Chinach. Na stanowisku tym nie odnaleziono szczątków żadnych innych kręgowców. Ogólną budową zęby Chimaerasuchus przypominają zęby zakłowe synapsydów z rodziny Tritylodontidae^[1], dlatego wydobyty w latach 60. XX wieku szkielet początkowo uznano za należący do ssaka z grupy wieloguzkowców^[2]. C. paradoxus jest pierwszym znanym roślinożernym przedstawicielem grupy Crocodyliformes^[1]. Całkowita długość czaszki jest szacowana na 13,5 cm, a żuchwy na 13,5–14 cm^[2] – zwierzę podczas zamykania szczęk mogło poruszać nią do przodu i do tyłu dzięki tylnym mięśniom skrzydłowym, podobnie jak u współczesnej hatterii^[1].

Chimaerasuchus
Wu, Sues i Sun, 1995
Przednia część pyska w widoku bocznym
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Infragromada	archozauromorfy
Nadrząd	krokodylomorfy
(bez rangi)	Mesoeucrocodylia
(bez rangi)	Notosuchia
Rodzaj	Chimaerasuchus
Gatunki
C. paradoxus Wu et al., 1995

Ustalenie pozycji filogenetycznej Chimaerasuchus jest trudne, ponieważ nie zachowały się podniebienie i dach czaszki, mające duże znaczenie w systematyce krokodylomorfów. Ponadto zachowany materiał jest fragmentaryczny i cechuje się dużą liczbą autapomorfia^[3]. Według przeprowadzonej przez Wu i Suesa analizy filogenetycznej Chimaerasuchus jest taksonem siostrzanym dla Notosuchus i przez autorów został zaklasyfikowany do rodziny Notosuchidae^[2]. Większość sugeruje bliskie pokrewieństwo Chimaerasuchus ze Sphagesaurus^[4][5][6]. Jeśli Chimaerasuchus należałby do rodziny Sphagesauridae, byłby jej jedynym azjatyckim przedstawicielem – pozostali członkowie tej grupy (Sphagesaurus, Armadillosuchus, Yacarerani i przypuszczalnie Adamantinasuchus) są znani wyłącznie z górnokredowych osadów Basenu Bauru w Brazylii^[7]. Niektóre sugerują, że może on być bardziej bazalnym przedstawicielem Notosuchia^[8], a Marinho i Carvalho (2009) stwierdzili, że uzębienie i budowa żuchwy dowodzi, że rodzaj ten w ogóle nie należy do Notosuchia^[7]. Według analizy przeprowadzonej przez Pola i współpracowników (2014) Chimaerasuchus jest taksonem siostrzanym dla kladu obejmującego rodzaj Comahuesuchus i grupę Sebecosuchia, choć niewykluczona jest również jego bliskie pokrewieństwo z „zaawansowanymi Notosuchia” (grupą obejmującą m.in. Notosuchus i Sphagesauridae) lub z rodzajami Pakasuchus i Malawisuchus^[3]. W 2004 roku Carvalho i współpracownicy stworzyli nazwę Chimaerasuchidae, odnoszącą się do hipotetycznego kladu obejmującego rodzaje Chimaerasuchus i Simosuchus^[9], choć taka hipoteza nie uzyskała wsparcia w późniejszych badaniach.

Przypisy

1. Wu Xiaochun, Hans-Dieter Sues, Sun Ailing. A plant-eating crocodyliform reptile from the Cretaceous of China. „Nature”. 376, s. 678–680, 1995. DOI: 10.1038/376678a0. (ang.).
2. Wu Xiaochun, Hans-Dieter Sues. Anatomy and phylogenetic relationships of Chimaerasuchus paradoxus, an unusual crocodyliform reptile from the Lower Cretaceous of Hubei, China. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 16 (4), s. 688–702, 1996. DOI: 10.1080/02724634.1996.10011358. (ang.).
3. Diego Pol, Paulo M. Nascimento, Alberto B. Carvalho, Claudio Riccomini, Ricardo A. Pires-Domingues, Hussam Zaher. A new notosuchian from the Late Cretaceous of Brazil and the phylogeny of advanced notosuchians. „PLOS ONE”. 9 (4): e93105, 2014. DOI: 10.1371/journal.pone.0093105. (ang.).
4. Diego Pol. New remains of Sphagesaurus huenei (Crocodylomorpha: Mesoeucrocodylia) from the Late Cretaceous of Brazil. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 23 (4), s. 817–831, 2003. DOI: 10.1671/A1015-7. (ang.).
5. Fernando E. Novas, Diego F. Pais, Diego Pol, Ismar de Souza Carvalho, Agustin Scanferla, Alvaro Mones, Mario Suárez Riglos. Bizarre notosuchian crocodyliform with associated eggs from the Upper Cretaceous of Bolivia. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 29 (4), s. 1316–1320, 2009. DOI: 10.1671/039.029.0409. (ang.).
6. Patrick M. O'Connor, Joseph J. W. Sertich, Nancy J. Stevens, Eric M. Roberts, Michael D. Gottfried, Tobin L. Hieronymus, Zubair A. Jinnah, Ryan Ridgely, Sifa E. Ngasala, Jesuit Temba. The evolution of mammal-like crocodyliforms in the Cretaceous Period of Gondwana. „Nature”. 466, s. 748–751, 2010. DOI: 10.1038/nature09061. (ang.).
7. Thiago S. Marinho, Ismar S. Carvalho. An armadillo-like sphagesaurid crocodyliform from the Late Cretaceous of Brazil. „Journal of South American Earth Sciences”. 27 (1), s. 36–41, 2009. DOI: 10.1016/j.jsames.2008.11.005. (ang.).
8. Marco Brandalise de Andrade, Reinaldo J. Bertini. A new Sphagesaurus (Mesoeucrocodylia: Notosuchia) from the Upper Cretaceous of Monte Alto City (Bauru Group, Brazil), and a revision of the Sphagesauridae. „Historical Biology”. 20 (2), s. 101–136, 2008. DOI: 10.1080/08912960701642949. (ang.).
9. Ismar de Souza Carvalho, Luis Carlos Borges Ribeiro, Leonardo dos Santos Avilla. Uberabasuchus terrificus sp. nov., a new Crocodylomorpha from Bauru Basin (Upper Cretaceous), Brazil. „Gondwana Research”. 7 (4), s. 975–1002, 2004. DOI: 10.1016/S1342-937X(05)71079-0. (ang.).