Remove ads
Charles Wade Barkley (ur. 20 lutego 1963 w Leeds) – amerykański koszykarz grający zawodowo w NBA, na pozycji skrzydłowego, dwukrotny mistrz olimpijski, wicemistrz NBA (1993), po zakończeniu kariery sportowej komentator i analityk koszykarski. Wraz z Kevinem Durantem wynikiem 38 punktów zajmuje drugie miejsce w rozgrywkach play-off w zdobyczy punktowej w pierwszej połowie meczu[1][2][3][4].
.jpg) Charles Barkley (2019) | |||||||||||||||||||||||||
| 34, 32, 4 | |||||||||||||||||||||||||
| silny skrzydłowy | |||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Charles Wade Barkley | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim |
Sir Charles | ||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
20 lutego 1963 | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
198 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała |
114 kg | ||||||||||||||||||||||||
| Kariera | |||||||||||||||||||||||||
| Aktywność |
1984–2000 | ||||||||||||||||||||||||
| Szkoła średnia |
Leeds (Leeds, Alabama) | ||||||||||||||||||||||||
| College |
Auburn (1981–1984) | ||||||||||||||||||||||||
| Draft |
1984, numer: 5 | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||
Po zrezygnowaniu z 4. roku studiów na uniwersytecie w Auburn (ostatecznie skończył studia – kierunek marketing) został wybrany w drafcie 1984 przez Philadelphię 76ers w 1. rundzie z numerem piątym. Od razu zaczął się wyróżniać w NBA swoimi dowcipnymi, czasem obraźliwymi wypowiedziami. Zdobył też jednak uznanie na boisku, gdzie wkładał w grę wiele wysiłku. Był bardzo skoczny, potrafił skutecznie zdobywać punkty. Popisywał się rzutami, które potrafił wykonywać z każdego miejsca na boisku. Przez pierwszych 9 lat kariery jego skuteczność nie spadła nigdy poniżej 50%, w całej karierze miał skuteczność 54,1%, a w rekordowym sezonie 1989-1990 – 60% (przy średniej punktowej 25,2 pkt. na mecz).
W sezonie 1986-87 Barkley został najniższym mistrzem zbiórek w NBA. Cechowała go zdolność do rozgrywania akcji, a także umiejętność rzucania za 3 punkty oraz przechwytywania piłek (drugi na liście wszech czasów na pozycji nr 4 – silnego skrzydłowego).
W drużynie z Filadelfii był początkowo drugoplanową postacią. Zmieniło się to po odejściu Juliusa Ervinga i Mosesa Malone’a. Barkley został liderem drużyny. Jako zawodnik Sixers, wystąpił w meczu gwiazd NBA. W trakcie spotkania (1991) zdobył 17 punktów, ale co ważniejsze zebrał 22 piłki, co było wyrównaniem rekordu należącego do Wilta Chamberlaina z 1967. Barkley zdobył nagrodę MVP za ten występ.
W sezonie 1989/1990 zajął drugie miejsce w głosowaniu na MVP fazy zasadniczej[5].
W 1992 zawodnik został oddany do Phoenix Suns. Do księgi rekordów Sixers wpisał się będąc czwartym w całkowitej liczbie punktów (14184), trzecim w średniej punktowej (23,3), trzecim w liczbie zbiórek (7079), ósmym w liczbie asyst (2276) i drugim w skuteczności (57%). Przez 7 kolejnych lat przewodził Sixers w skuteczności i zbiórkach, a przez 6 kolejnych lat w punktach. W Suns w sezonie 1992/1993 przewodził NBA w punktach, zbiórkach i asystach. Zdobył wtedy nagrodę MVP sezonu zasadniczego i doprowadził Suns do Finału NBA, w którym jednak zespół z Phoenix przegrał 4-2 z Chicago Bulls. W tym samym roku został wybrany do reprezentacji Stanów Zjednoczonych na igrzyska olimpijskie w Barcelonie. Z reprezentacją Stanów Zjednoczonych, w skład której wchodzili tacy gracze jak Michael Jordan, Larry Bird czy Magic Johnson, zdobył złoty medal. Drużyna USA wygrywała każdy mecz przewagą minimum 30 punktów.
W kolejnych latach wielu graczy Suns dręczyły kontuzje i drużyna nie zdołała już powtórzyć swojego sukcesu. Barkley przeszedł wówczas do Houston Rockets. Tam razem z Hakeemem Olajuwonem i Clydem Drexlerem miał w końcu zdobyć trofeum. Szanse były duże, gdyż „Rakiety” wywalczyły już tytuł rok i dwa lata wcześniej. Jednak ze względu na kontuzje w sezonie 1996/1997 Charles zagrał w tylko w 53 meczach, a rok później w 68.
Barkley zakończył karierę w sezonie 1999/2000 w mieście, w którym ją zaczął, czyli Filadelfii. Podczas meczu Rockets-Sixers 8 grudnia Barkley próbując zablokować rzut Tyrone’a Hilla upadł na parkiet i nabawił się kontuzji, która nie pozwoliłaby mu już na zagranie w całym sezonie, który miał być jego ostatnim. W związku z tym postanowił zakończyć karierę od razu. Zaraz potem został komentatorem meczów koszykówki w jednej z amerykańskich stacji TV. 21 marca 2000 koszulka „Sir Charlesa” z numerem 34 została zastrzeżona przez władze Philadelphii 76ers.
Remove ads
Na podstawie[6][7], o ile nie zaznaczono inaczej.
NCAA
- Uczestnik turnieju NCAA (1984)
- Koszykarz Roku Konferencji Southeastern (SEC – 1984)[8]
- MVP turnieju SEC (1984)[9]
- Zaliczony do:
- III składu All-American (1984 przez NABC)
- Akademickiej Galerii Sław Koszykówki (2006)[8]
- Drużyna Auburn Tigers zastrzegła należący do niego numer 34
NBA
- Wicemistrz NBA (1993)[10]
- MVP:
- sezonu regularnego NBA (1993)[11]
- NBA All-Star Game (1991)[12]
- miesiąca NBA (styczeń 1987, listopad 1988, grudzień 1992, luty 1996)[13]
- 11-krotnie powoływany do udziału w meczu gwiazd NBA (1987–1997). Z powodu kontuzji nie wystąpił w 1994 i 1997 roku[14].
- Wybrany do:
- I składu:
- NBA (1988–1991, 1993)[15]
- debiutantów NBA (1985)[16]
- II składu NBA (1986–1987, 1992, 1994–1995)[15]
- III składu NBA (1996)[15]
- grona 50 najlepszych zawodników w historii NBA (NBA’s 50th Anniversary All-Time Team - 1996)[17]
- składu najlepszych zawodników w historii NBA z okazji obchodów 75-lecia istnienia ligi (2021)[18]
- I składu:
- trzykrotny zdobywca NBA IBM Award (1986-88)[19]
- Lider:
- Klub:
- Philadelphia 76ers zastrzegł należący do niego w numer 34[24]
- Phoenix Suns zastrzegł należący do niego w numer 34[24]
Kadra
Mistrz:
Brązowy medalista Uniwersjady (1983)[28]- Wybrany do Koszykarskiej Galerii Sław jako członek drużyny olimpijskiej z 1992 roku (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame - 2010)[29]
- Lider igrzysk olimpijskich w skuteczności rzutów z gry (1992 – 71,1%)[30]
Inne
- Zwycięzca turnieju McDonalda (1993)[31]
- MVP turnieju McDonalda (1993)
- Zaliczony do:
- Koszykarskiej Galerii Sław (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame - 2006)[32]
- I składu turnieju McDonalda (1993)
Remove ads
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads