Chahar

Chahar – dawna chińska prowincja, istniejąca w latach 1928–1952.

Chahar

Chahar na mapie Chin z 1947 r.
Nazwa chińska
Pismo uproszczone 察哈尔 Pismo tradycyjne 察哈爾 Hanyu pinyin Cháhā’ěr Wade-Giles Ch’a-ha-erh

Po rewolucji Xinhai i proklamowaniu w Chinach republiki pozostałe pod władzą rządu w Pekinie tereny mongolskie (tzw. Mongolia Wewnętrzna) podzielono w 1914 roku na trzy specjalne regiony administracyjne: Rehe, Chahar i Suiyuan^[1].

W 1928 roku Chahar podniesione zostało do rangi prowincji^[2]. Jej stolicą było Zhangjiakou^[3]. Liczba ludności prowincji wynosiła około 2 miliony, z czego Chińczycy Han stanowili jedynie niewielki odsetek^[4].

W 1935 roku na mocy porozumienia He-Umezu Chahar znalazł się pod okupacją japońską^[5], a w 1936 roku wszedł w skład nowo utworzonego marionetkowego państwa Mengjiang. W 1945 roku, po przegranej przez Japonię wojnie, prowincja powróciła w granice Chin.

W 1952 roku prowincja została zlikwidowana; większość jej terytorium włączono do regionu autonomicznego Mongolia Wewnętrzna, pozostałą część rozdzielono między prowincje Hebei i Shanxi^[6].

Przypisy

1. Yin-t'ang Chang: The economic development and prospects of Inner Mongolia (Chahar, Suiyuan, and Ningsia). Commercial Press, Limited, 1933, s. 168.
2. Saul Bernard Cohen: The Columbia Gazetteer of the World: P to Z. Columbia University Press, 2008, s. 4370.
3. Kalgan, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-03-14] (ang.).
4. John Hunter Boyle: China and Japan at war, 1937-1945: the politics of collaboration. Stanford, California: Stanford University Press, 1972, s. 36. ISBN 978-0804708005.
5. Stephen R. MacKinnon, Diana Lary, Ezra F. Vogel: China at war: regions of China, 1937-1945. Stanford, California: Stanford University Press, 2007, s. 153. ISBN 978-0-8047-5509-2.
6. Theodore Shabad: China's changing map: national and regional development, 1949-71. Taylor & Francis, 1972, s. 27-28.