Camille Lacourt

Camille Lacourt (ur. 22 kwietnia 1985 roku w Narbonie), francuski pływak, pięciokrotny mistrz świata, trzykrotny mistrz Europy z Budapesztu z 2010 r., gdzie zwyciężył i ustanowił rekord Europy na 100 m stylem grzbietowym wynikiem 52,11 s^[2].

Camille Lacourt

Data i miejsce urodzenia	22 kwietnia 1985[1] Narbona
Wzrost	200 cm[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Mistrzostwa świata złoto Szanghaj 2011 100 m st. grzbietowym złoto Barcelona 2013 50 m st. grzbietowym złoto Barcelona 2013 4 × 100 m st. zmiennym złoto Kazań 2015 50 m st. grzbietowym złoto Budapeszt 2017 50 m st. grzbietowym srebro Szanghaj 2011 50 st. grzbietowym srebro Kazań 2015 100 m st. grzbietowym brąz Kazań 2015 4 × 100 m st. zmiennym Mistrzostwa świata (basen 25 m) srebro Dubaj 2010 100 m st. grzbietowym Mistrzostwa Europy złoto Budapeszt 2010 100 m st. grzbietowym złoto Budapeszt 2010 50 m st. grzbietowym złoto Budapeszt 2010 4 × 100 m st. zmiennym złoto Londyn 2016 50 m st. grzbietowym złoto Londyn 2016 100 m st. grzbietowym Mistrzostwa Europy (basen 25 m) srebro Herning 2013 100 m st. grzbietowym

Na mistrzostwach świata w Szanghaju w 2011 roku zdobył złoty medal w wyścigu na 100 m stylem grzbietowym^[a]. Na tych samych zawodach zdobył także srebrny medal w konkurencji 50 metrów stylem grzbietowym.

Uczestnik igrzysk olimpijskich w Londynie (2012) na 100 m grzbietem (4. miejsce) oraz w sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym (10. miejsce).

Podczas mistrzostw świata w Barcelonie w 2013 roku zdobył dwa złote medale, jeden z nich na dystansie 50 metrów stylem grzbietowym, drugi w sztafecie 4 × 100 metrów stylem zmiennym. W finale 100 metrów stylem grzbietowym zajął piąte miejsce. W grudniu tego samego roku na mistrzostwach Europy na krótkim basenie razem z Brytyjczykiem Chrisem Walkerem-Hebbornem zajął trzecie miejsce na dystansie 100 metrów stylem grzbietowym, jednak po ujawnieniu stosowania dopingu przez Rosjanina Witalija Mielnikowa otrzymał srebrny medal^[3].

W 2015 roku na mistrzostwach świata w Kazaniu zdobył 3 medale: złoto na dystansie 50 metrów stylem grzbietowym, srebro na dystansie 100 metrów stylem grzbietowym i brąz w sztafecie 4 × 100 metrów stylem zmiennym. Rok później na mistrzostwach Europy zajął pierwsze miejsce w konkurencjach 50 i 100 metrów stylem grzbietowym.

Podczas mistrzostw w Budapeszcie wywalczył po raz trzeci z rzędu tytuł mistrza świata na dystansie 50 m stylem grzbietowym, uzyskawszy czas 24,35. Po tych zawodach Lacourt zakończył karierę pływacką^[4].

Uwagi

1. wspólnie z Jérémy Straviusem

Przypisy

1. Camille Lacourt – profil Rio 2016. [dostęp 2016-10-10]. (ang.).
2. sport.wp.pl: Lacourt mistrzem i rekordzistą Europy. [dostęp 2010-08-10].
3. bbc.com: GB's Chris Walker-Hebborn awarded silver backstroke. [dostęp 2016-07-23]. (ang.).
4. Camille Lacourt Will Miss The Adrenaline, But Not The Training. Swim Swam, 2017-07-30. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)].
• Rekordy życiowe zawodnika

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 210156009975949581775
• BnF: 17859655n
• SUDOC: 235817570

Identyfikatory zewnętrzne:

• Olympedia: 125882