Oranżówka wrzecionowatozarodnikowa (Byssonectria fusispora (Berk.) Rogerson & Korf) – gatunek grzybów z rodziny Pyronemataceae[1].

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Oranżówka wrzecionowatozarodnikowa
Thumb
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

kustrzebniaki

Rząd

kustrzebkowce

Rodzina

Pyronemataceae

Rodzaj

oranżówka

Gatunek

oranżówka wrzecionowatozarodnikowa

Nazwa systematyczna
Byssonectria fusispora (Berk.) Rogerson & Korf
Phytologia 21(4): 202 (1971)
Zamknij
Thumb
Thumb

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Byssonectria, Pyronemataceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1846 r. Miles Joseph Berkeley, nadając mu nazwę Peziza fusispora. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 1971 roku Clark Thomas Rogerson i Richard Paul Korf[1].

Ma 22 synonimy. Niektóre z nich:

  • Byssonectria aggregata (Berk. & Broome) Rogerson & Korf 1971
  • Inermisia aggregata (Berk. & Broome) Svrček 1969
  • Inermisia fusispora (Berk.) Rifai 1968
  • Octospora aggregata (Berk. & Broome) Eckblad 1968
  • Octospora fusispora (Berk.) Brumm. 1967[2].

Nazwy polskie na podstawie rekomendacji Komisji ds. Nazewnictwa Grzybów[3].

Morfologia

Owocniki tworzy gromadnie, często stłoczone. Są pomarańczowożółte, półkuliste, lekko wklęsłe lub całkiem płaskie, z delikatnym błoniastym brzegiem, słabo owłosione, nieco zagłębione w glebie. Worki cylindryczne, owalne. Zarodniki wrzecionowate, o nieco zaokrąglonych obydwu końcach i zawierające dwie kuliste gutule, z których każda również zawiera gutulę[4].

Owocniki mają średnicę 1–3 mm. Górna powierzchnia (hymenialna) jest gładka, podczas gdy powierzchnia dolna, niepłodna, nieco bledsza i szorstka. Owocniki początkowo są kuliste, ale spłaszczają się w miarę dojrzewania. Worki o wymiarach 220–250 × 12–13 µm, 8-zarodnikowe, z parafizami, nieamyloidalne. Zarodniki wrzecionowate, z zaokrąglonymi końcami, gładkie, 17–24 × 8–10 µm, szkliste, każdy zawiera dwie duże oleiste gutule i zwykle także kilka mniejszych[5].

Jest wiele podobnych gatunków występujących na podobnych siedliskach. Ich rozróżnienie wymaga zwykle badań mikroskopowych[5]. Dość charakterystyczną cechą Byssonectria fusispora są wrzecionowate zarodniki, raczej niespotykane wśród kustrzebkowców[4].

Występowanie i siedlisko

Byssonectria fusispora występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą. W Europie występuje na całym obszarze; od Morza Śródziemnego po północne krańce Półwyspu Skandynawskiego i od Islandii po Ural[6]. W Polsce po raz pierwszy stanowiska tego gatunku podał Bogumir Eichler w 1902 r.[7] Aktualne stanowiska tego gatunku podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[8].

Grzyb saprotroficzny występujący na ściółce leśnej[7], także na dobrze zgniłej słomie, na wypaleniskach, odchodach zwierzęcych i sporadycznie na glebie o wysokiej zawartości azotu pochodzącego z moczu[5].

Przypisy

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.