Burak dziki

Burak dziki (Beta vulgaris L. subsp. maritima (L.) Arcang.) – podgatunek buraka zwyczajnego z rodziny szarłatowatych (dawniej z wyodrębnianej rodziny komosowatych)^[2][5]. Rośliny z tego taksonu występują dziko na brzegach mórz w basenie Morza Śródziemnego oraz wzdłuż atlantyckich brzegów Europy Zachodniej sięgając do Wysp Brytyjskich i południowo-zachodniej Szwecji na północy. Jako takson zawleczony i dziczejący występuje na wybrzeżach Ameryki Północnej i Południowej, w Australii oraz w krajach skandynawskich^[3]. W Polsce podgatunek ten notowany był jako efemerofit, tj. takson przejściowo dziczejący w portach morskich^[6]. Burak dziki ten jest przodkiem uprawnych buraków (liściowego, cukrowego, ćwikłowego i pastewnego) stanowiących grupy odmian uprawnych podgatunku B. vulgaris subsp. vulgaris^[7]. Burak dziki rośnie w miejscach piaszczystych na wybrzeżach morskich^[8].

Burak dziki wśród roślinności wydmowej

Burak dziki

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	goździkopodobne
Rząd	goździkowce
Rodzina	szarłatowate
Rodzaj	burak
Gatunek	burak zwyczajny
Podgatunek	Burak dziki
Nazwa systematyczna
Beta vulgaris L. subsp. maritima (L.) Arcang. Comp. fl. ital. 593. 1882[3][4]

Morfologia

Roślina jednoroczna lub bylina naga, z cienkim, włóknistym i brązowym korzeniem, czasem drewniejącym i nieco zgrubiałym. Łodyga pojedyncza płożąca lub wzniesiona, do 80 cm długości. Liście niewielkie, o blaszce podłużnie lancetowatej, równej ogonkowi liściowemu. Osiągają rozmiary 1–10 × 0,5–8 cm. Kwiaty drobne skupione w kłębikach po 1–3^[8][6].

Zastosowania

• Roślina jadalna, zarówno dla ludzi jak i w paszach dla zwierząt. Szczególnie słonawa odmiana morska^{[potrzebny przypis]}.