Bujacza Przełęcz
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bujacza Przełęcz (niem. Stiernbergattel, słow. Bujačie sedlo, węg. Bika-nyereg[1]) – szeroka trawiasta przełęcz położona na wysokości 1912 m w grani głównej Tatr Bielskich na Słowacji[2].
Golica Bielska i Bujacza Przełęcz ponad Wspólną Pastwą | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
1912 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°13′50″N 20°15′35″E |
Przełęcz ta oddziela od siebie dwa masywy we wschodniej części Tatr Bielskich: grań Bielskich Jatek na zachodzie i Bujaczy Wierch (Bujačí vrch, 1947 m) na wschodzie. Ostatnim wzniesieniem w grani Jatek, opadającym na Bujaczą Przełęcz, jest Golica Bielska, tworząca wraz z podwójnym wierzchołkiem Skrajnych Jatek charakterystyczną koronę[3].
W pobliżu przełęczy z północnej strony grani odgałęzia się Jagnięcy Grzbiet, oddzielający południowo-wschodnią część Doliny pod Koszary (Mały Koszar) od wąskiej Doliny Jagnięcej. Na południe z przełęczy opada Bujaczy Żleb. Ma wylot w północnej części polany Wspólna Pastwa w Dolinie Kieżmarskiej[4].
Do 1978 r. granią przez przełęcz prowadził szlak Magistrali Tatrzańskiej[2]. Fragment znajdujący się w Tatrach Bielskich został jednak zamknięty, a na terenie grzbietu utworzono rezerwat ścisły[3]. U jego stóp przebiega zielony szlak z Tatrzańskiej Kotliny do Doliny Białych Stawów[4].
Nazwa przełęczy, podobnie jak Bujaczego Wierchu, pochodzi od słowa bujak, oznaczającego w gwarze podtatrzańskiej byka albo buhaja, i wiąże się z hodowlą i wypasem bydła, prowadzonymi przez wiele wieków na terenie Tatr Bielskich[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.