Brychta

Brychta (Księżyc odmienny) – kaszubski herb szlachecki. Ze względu na specyficzną historię regionu, mimo przynależności do Rzeczypospolitej, rodzina i herb nie zostały odnotowane przez polskich heraldyków. Według Przemysława Pragerta jest to odmiana herbu Księżyc.

Brychta

Herb Brychta
Typ herbu	szlachecki
Alternatywne nazwy	Księżyc odmienny

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

W polu błękitnym półksiężyc srebrny z twarzą, pod którym trzy gwiazdy złote (2 i 1). Klejnot nieznany. Labry błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb wymieniany przez szereg niemieckojęzycznych herbarzy: Nowy Siebmacher, Die Polnische Adel i Die Polnischen Stammwappen Żernickiego oraz w pracy Geschichte der Lande Lauenburg und Bütow Reinholda Cramera.

Rodzina Brychta

Rodzina używająca tego herbu żyła w powiecie bytowskim. Według Żernickiego znana od 1600 roku, odnotowana przez Ledebura w 1730 w Trzebiatkowie, Studzienicach i Kłącznie. Ledebur i Uruski przypisali tej rodzinie inny herb, Brychta II. Możliwe, że jest to pomyłka, ponieważ niemal identyczny używany był przez zachodniopomorską rodzinę Britzke, ewentualnie Brychtowie sami przywłaszczyli sobie ten herb z racji podobieństwa nazwisk. Tadeusz Gajl natomiast przypisał tej rodzinie herb Trzy Gwiazdy^[2].

Herbowni

Brychta (Brichce, Bricht, Brycht, Brychtce).

Zobacz też

• Brychta II
• Brichta

Przypisy

1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
2. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 406-536. ISBN 978-83-60597-10-1.

Bibliografia

• PrzemysławP. Pragert PrzemysławP., Herbarz rodzin kaszubskich, t. 1, BiT, 2001, s. 62-63,146, ISBN 83-919852-6-1, ISBN 978-83-919852-6-7.