Loading AI tools
amerykański tenisista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brian Baker (ur. 30 kwietnia 1985 w Nashville) – amerykański tenisista, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).
Brian Baker podczas French Open 2016. | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
30 kwietnia 1985 |
Wzrost |
190 cm |
Gra |
praworęczna, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny |
2003 |
Zakończenie kariery |
aktywny |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
52 (29 października 2012) |
Australian Open |
2R (2013) |
Roland Garros |
2R (2012) |
Wimbledon |
4R (2012) |
US Open |
2R (2005, 2012) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
2 |
Najwyżej w rankingu |
29 (22 maja 2017) |
Australian Open |
3R (2017) |
Roland Garros |
3R (2016) |
Wimbledon |
1R (2016) |
US Open |
3R (2013, 2016) |
Występował w juniorskich turniejach wielkoszlemowych. W 2003 roku osiągnął finał rozgrywek podczas French Open. Został wtedy pokonany przez Stanislasa Wawrinkę.
Zarówno w grze podwójnej jak i pojedynczej występował na profesjonalnych turniejach wielkoszlemowych. W Australian Open, US Open i French Open zdołał awansować do 2. rundy rozgrywek. W ostatnim z tych turniejów wystąpił dzięki dzikiej karcie. Jego największym sukcesem był awans do 4. rundy Wimbledonu w 2012 roku.
Zwyciężał w 2 turniejach rangi ATP Challenger Tour w grze pojedynczej oraz w 8 w grze podwójnej. W 2012 roku awansował do swojego pierwszego finału turnieju kategorii ATP World Tour – w Nicei przegrał 3:6, 2:6 z Nicolásem Almagro[1].
W lutym 2017 wygrał po raz pierwszy zawody rangi ATP World Tour, w konkurencji gry podwójnej w Memphis wspólnie z Nikolą Mekticiem. Kolejny tytuł Baker zdobył pod koniec kwietnia tegoż samego roku w Budapeszcie, ponownie z Nikolą Mekticiem. Najwyższe – 60. miejsce w rankingu singlowym osiągnął 24 września 2012 roku. Najwyższą lokatę w deblu (29. pozycja) osiągnął 22 maja 2017 roku.
W 2016 zagrał na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro w konkurencjach singla i debla[2]. W grze pojedynczej poniósł porażkę w 1. rundzie, a w deblu awansował wspólnie z Rajeevem Ramem do 2. rundy.
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 26 maja 2012 | Nicea | Ceglana | Nicolás Almagro | 3:6, 2:6 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 19 lutego 2017 | Memphis | Twarda (hala) | Nikola Mektić | Ryan Harrison Steve Johnson |
6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 30 kwietnia 2017 | Budapeszt | Ceglana | Nikola Mektić | Juan Sebastián Cabal Robert Farah |
7:6(2), 6:4 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.