Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brama wodna (furta) – otwór w średniowiecznych murach miejskich lub budowla bramna, umieszczana w murach miast portowych, umożliwiająca dostęp do nich (np. do nabrzeża portu rzecznego lub morskiego) od strony wody[1][2].
Zachowane bramy wodne są charakterystycznym elementem architektury Gdańska. Budowle bramne zamykają ulice dochodzące prostopadle do Motławy.
Najbardziej oryginalną z nich jest Wielki Żuraw u wylotu ulicy Szerokiej, pełniący niegdyś funkcję dźwigu portowego. Oryginalną formę ma także Zielona Brama, będąca właściwie pałacem z przejazdem w przyziemiu. Z pozostałych, trzy wybudowano w stylu późnogotyckim (Brama Chlebnicka, Mariacka i Straganiarska); inne (Brama Krowia, Brama Świętego Ducha, Brama Świętojańska oraz nieistniejące Brama Tobiasza i Brama Kogi) były prostymi budynkami o kalenicy ustawionej równolegle do rzeki, z przejazdem w przyziemiu.
Odkrycia archeologiczne potwierdziły hipotezę, że pierwotnie bramy wodne były połączone murem, który zamykał teren Głównego Miasta od strony rzeki i dopiero z czasem został obudowany kamienicami.
W średniowiecznym (niezachowanym) murze miejskim Szczecina, biegnącym wzdłuż brzegów Odry Zachodniej, na przedłużeniu poszczególnych ulic, znajdowały się bramy wodne prowadzące z miasta na drewniane pomosty, do których dobijały statki. Pomosty, przerzucone nad bagnistym brzegiem rzeki, umożliwiały załadunek i wyładunek towarów[2]. Informacje o konstrukcji bram i pomostów są ubogie (nieprecyzyjne przekazy ikonograficzne). Uważa się, że zwykle były budynkami z dachem dwuspadowym lub ze stożkowatą wieżą, wznoszonymi na rzutach prostokątów. Górna kondygnacja pełniła funkcje obronne[2].
Według Carla Fredricha (1871–1930)[3] istniały bramy nazwane[2]:
jak również dwie furty bez nazwy – w pobliżu „łaźni [usytuowanej] na tyłach [kościoła] św. Mikołaja” (niem. de stauen achter S. Niclas kerken 1495) oraz nieistniejącej ulicy Mostowej (między Mostem Długim i wylotem nieistniejącej ulicy Bednarskiej, zwanej wcześniej „Ulicą Pomostu Mniszego”)[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.