Brama Bernardyńska na Wawelu

Brama Bernardyńska – jedna z bram wjazdowych na wzgórzu wawelskim, położona w południowej części wzgórza, w pobliżu baszty Sandomierskiej. Zbudowana wg projektu architekta Adolfa Szyszko-Bohusza w okresie okupacji hitlerowskiej na miejscu bramy z mostem zwodzonym – jednej z 4 bram fortecznych wzniesionych w latach 1849–1854 przez Austriaków w trakcie przekształcania Wawelu w cytadelę twierdzy Kraków.

Brama Bernardyńska

nr rej. A-07 z 20 lutego 1933[1]
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Adres	Wawel
Architekt	Adolf Szyszko-Bohusz
Rozpoczęcie budowy	15 października 1942
Ukończenie budowy	grudzień 1942
Plan budynku
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie Brama Bernardyńska
Położenie na mapie Polski Brama Bernardyńska
Położenie na mapie województwa małopolskiego Brama Bernardyńska
Położenie na mapie Krakowa Brama Bernardyńska
50°03′10,4″N 19°56′07,5″E

Projektowanie bramy rozpoczął Adolf Szyszko-Bohusz w kwietniu 1941 roku, jednak po odrzuceniu pierwszego projektu, powstał w okresie od sierpnia do września 1942 drugi projekt^[2]. W czerwcu 1941 roku odbył się przetarg, który wygrała firma Hochtief. Firma ta po wyburzeniu bramy austriackiej zrealizowała prace budowlane do 13 marca 1943 roku^[2]. Prace kamieniarskie takie jak detale z ciosów wapiennych wykonała krakowska firma H. Gryzmołowicza^[2]. Na bramie miał być zamontowany orzeł, ale zamiaru tego nie zrealizowano^[2]. Korpus bramy był gotowy z końcem grudnia 1942, a następnie otwór przejazdu zamknięto broną przesuwaną przy pomocy mechanizmu sporządzonego wg projektu fabryki Zieleniewskich w Krakowie^[2].

• 
  Austriacka brama wjazdowa, wyburzona przez Niemców
• 
•