Bolesław Binder
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Henryk Binder ps. „Tkacz” (ur. 15 lipca 1898 w Warszawie, zm. 28 lipca 1920 w Łucku[1]) – podporucznik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
.png){kind=small}
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Syn Jana i Joanny z domu Różalska. W Częstochowie był uczniem gimnazjum. Od 1910 członek tajnych młodzieżowych organizacji patriotycznych. Od września 1914 służył w Legionach Polskich w 1 kompanii 5 pułku piechoty[2]. 15 listopada 1915 został awansowany do stopnia kaprala, a 1 września 1916 do stopnia sierżanta. Od lipca 1917 ukrywał się w wyniku kryzysu przysięgowego formacji legionowych. Działał w Polskiej Organizacji Wojskowej na terenie Częstochowy[2].
W styczniu 1919 wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego. Początkowo jako podoficer służył w 2 pułku piechoty Legionów[3], następnie został przeniesiony do 1 kompanii III baonu 5 pułku piechoty Legionów. 7 maja 1919 został mianowany z dniem 1 maja tego roku na stopień podporucznika piechoty[4][5]. Walczył na froncie polsko-bolszewickim dowodząc plutonem[2]. Szczególnie odznaczył się nad Styrem podczas walk odwrotowych, podczas których we wsi Szwajków samodzielnie powstrzymał oddział nieprzyjaciela pozwalając tym samym na wycofanie się wojsk polskich[2]. Poległ 28 lipca 1920 dowodząc 11. kompanią „w krwawych i gwałtownych walkach na odcinku Nawóz-Uhły”[6]. Za powyższy czyn został pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari. Rodziny nie założył[2].
19 stycznia 1921 został pośmiertnie zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[7].
Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.