Bock (herb szlachecki)

Bock I – śląski i inflancki herb szlachecki.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

W polu srebrnym na murawie wspięty jeleń czerwony.

W klejnocie nad hełmem w zawoju czerwono-srebrnym pół takiegoż jelenia.

Labry czerwone podbite srebrem.

W Herbarzu śląskim Leonharda Dorsta w herbie brak murawy oraz zawoju na hełmie^[2].

Najwcześniejsze wzmianki

Nieznana geneza herbu. Wymieniają go herbarze Baltisches Wappenbuch i herbarz śląski Dorsta.

Herbowni

Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:

Bock.

Przypisy

1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
2. Leonhard Dorst: Schlesisches Wappenbuch oder die Wappen des Adels im Souverainen Herzogthum Schlesien der Grafschaft Glatz und der Oberlausitz.. T. 1. Görlitz: G. Heinze, 1847, s. tabl. 54.

Bibliografia

• Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 25.

Linki zewnętrzne

• herb Bock I w herbarzu Blatisches Wappenbuch