Bochdanowicz

Bochdanowicz – polski herb szlachecki z nobilitacji galicyjskiej.

Herb Bochdanowicz

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

Na tarczy dzielonej w pas, w polu górnym błękitnym słońce pomiędzy dwoma srebrnymi podkowami barkiem do góry, w polu dolnym srebrnym na murawie koń czarny w biegu.

W klejnocie nad hełmem w koronie pół konia czarnego.

Labry błękitne, z prawej złotem, z lewej srebrem podbite.

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany 27 lipca 1791 roku Teodorowi Rosko-Bogdanowiczowi (Bochdanowiczowi) przez Leopolda II^[2] z pierwszym stopniem szlachectwa (Edler von). Nobilitowany był kupcem zamieszkałym w Szionda, który wzbogacił się na dostawach dla armii austriackiej. Pochodził z jednej rodziny z nobilitowanymi, którzy otrzymali szlachectwo z herbami Bogdanowicz I i Bogdanowicz II. Wspólnym ich przodkiem był Deoda (Leopold) Bogdanowicz^[3].

Herbowni

Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:

Bochdanowicz (Bogdanowicz, Bohdanowicz).

Linki zewnętrzne

• Herb Bochdanowicz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

Bibliografia

• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce

Przypisy

1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
2. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 25.
3. Sławomir Górzyński: Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918. DiG, 1999, s. 72. ISBN 83-7181-110-1.