Bobsleje na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988

Bobsleje na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988 – jedna z dyscyplin rozgrywanych podczas igrzysk w dniach 20–28 lutego 1988 w Canada Olympic Park w Calgary, w ramach Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1988. Zawodnicy rywalizowali w dwóch konkurencjach bobslejowych: dwójkach mężczyzn i czwórkach mężczyzn.

Bobsleje na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988

Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1988 Calgary
ZIO 1984 ZIO 1992
Miejsce	Canada Olympic Park
Data	20–28 lutego 1988
Liczba konkurencji	2

Medaliści

Konkurencja	Złoto	Srebro	Brąz
Dwójka mężczyzn	ZSRR (ZSRR-1) Jānis Ķipurs Władimir Kozłow	NRD (NRD-1) Wolfgang Hoppe Bogdan Musiol	NRD (NRD-2) Bernhard Lehmann Mario Hoyer
Czwórka mężczyzn	Szwajcaria (SUI-1) Ekkehard Fasser Kurt Meier Marcel Fässler Werner Stocker	NRD (NRD-1) Wolfgang Hoppe Dietmar Schauerhammer Bogdan Musiol Ingo Voge	ZSRR (ZSRR-1) Jānis Ķipurs Guntis Osis Juris Tone Władimir Kozłow

Klasyfikacja medalowa

Miejsce	Państwo				Łącznie
1	ZSRR	1	0	1	2
2	Szwajcaria	1	0	0	1
3	NRD	0	2	1	3

Wyniki

Dwójka mężczyzn

Poz.	Reprezentacja	Zawodnicy	Ślizg 1[1]	Ślizg 2[2]	Ślizg 3[3]	Ślizg 4[4]	Czas[5]
01 !	ZSRR (ZSRR-1)	Jānis Ķipurs Władimir Kozłow	57,43	58,05	59,52	58,48	3:53,48
02 !	NRD (NRD-1)	Wolfgang Hoppe Bogdan Musiol	57,06	59,26	59,45	58,42	3:54,19
03 !	NRD (NRD-2)	Bernhard Lehmann Mario Hoyer	57,65	58,67	59,59	58,73	3:54,64
4	Szwajcaria (SUI-2)	Gustav Weder Donat Acklin	58,01	58,88	60,12	59,05	3:56,06
5	Austria (AUT-1)	Ingo Appelt Harald Winkler	57,22	59,83	60,00	59,44	3:56,49
6	Szwajcaria (SUI-1)	Hans Hiltebrand André Kisser	58,74	59,21	59,55	59,02	3:56,52
7	RFN	Anton Fischer Christoph Langen	57,58	59,70	60,06	59,28	3:56,62
8	Austria (AUT-2)	Peter Kienast Christian Mark	58,19	58,96	60,48	59,28	3:56,91
9	ZSRR (ZSRR-2)	Zintis Ekmanis Aivars Trops	57,95	59,12	60,72	59,13	3:56,92
10	Kanada (CAN-1)	Greg Haydenluck Lloyd Guss	57,36	59,90	60,11	59,60	3:56,97
11	RFN	Michael Sperr Rolf Müller	57,47	60,09	60,42	59,86	3:57,84
12	Wielka Brytania (GBR-1)	Tom De La Hunty Alec Leonce	57,83	59,77	60,91	59,50	3:58,01
13	Kanada (CAN-2)	David Leuty Kevin Tyler	58,56	59,08	60,55	60,00	3:58,19
14	Szwecja	Pers-Anders Persson Rolf Akerstrom	58,40	59,99	60,99	59,71	3:59,09
15	Chińskie Tajpej (TPE-1)	Chen Chin-san Lee Chen-tan	57,83	60,22	60,99	60,07	3:59,11
16	Stany Zjednoczone (USA-2)	Matt Roy Jim Herberich	59,35	60,06	60,34	59,57	3:59,32
17	Włochy (ITA-1)	Alex Wolf Georg Beikircher	59,35	59,65	60,32	60,03	3:59,35
18	Wielka Brytania (GBR-2)	Mark Tout David Armstrong	58,10	60,31	61,11	59,87	3:59,39
19	Włochy (ITA-2)	Ivo Ferriano Stefano Ticci	58,25	60,60	61,08	60,21	4:00,14
20	Nowa Zelandia (NZL-1)	Lex Peterson Peter Henry	58,65	60,87	61,25	60,27	4:01,04
20	Japonia (JPN-2)	Yuji Yaku Toshio Wakita	58,57	60,58	61,51	60,38	4:01,04
22	Bułgaria (BUL-1)	Cwetozar Wiktorow Aleksandyr Simeonow	58,82	60,74	61,35	60,26	4:01,17
23	Australia (AUS-2)	Angus Stuart Martin Harland	59,21	60,15	61,38	60,49	4:01,23
24	Rumunia (ROU-1)	Csaba Nagy Lakatos Costel Petrariu	58,83	60,82	61,75	60,62	4:02,02
25	Monako	Albert II Grimaldi Gilbert Bessi	58,48	60,93	61,64	61,42	4:02,47
26	Australia (AUS-1)	Adrian Di Piazza Simon Dodd	60,03	60,94	61,23	60,41	4:02,61
27	Rumunia (ROU-2)	Dorin Degan Grigore Anghel	58,85	61,00	61,81	61,14	4:02,80
28	Jugosławia	Borislav Vujadinović Miro Pandurević	59,63	60,70	62,28	60,89	4:03,50
29	Antyle Holenderskie	Bart Carpentier Alting Bart Drechsel	59,60	60,78	61,95	61,40	4:03,73
30	Jamajka	Dudley Stokes Michael White	60,20	60,56	61,87	61,23	4:03,86
31	Nowa Zelandia (NZL-2)	Owen Pinnell Blair Telford	60,37	60,95	61,62	61,22	4:04,16
32	Bułgaria (BUL-2)	Todor Todorow Nikołaj Botew	59,68	61,44	62,05	61,64	4:04,81
33	Chińskie Tajpej (TPE-2)	Sun Kuang-Ming Chen Chin-Sen	59,25	61,54	62,26	62,01	4:05,06
34	Portugalia (POR-1)	Antonio Reis João Poupada	60,72	61,59	61,86	60,98	4:05,15
35	Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych (ISV-2)	Harvey Hook Christopher Sharpless	61,05	62,70	63,42	61,92	4:09,09
36	Meksyk (MEX-1)	Jorge Tamés José Tamés	61,58	62,39	63,44	62,67	4:10,08
37	Meksyk (MEX-2)	Roberto Tamés Luis Adrián Tamés	61,56	61,84	63,76	62,93	4:10,09
38	Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych (ISV-1)	John Reeve John Foster	61,11	63,06	64,14	62,70	4:11,01
WD	Stany Zjednoczone (USA-1)	Brent Rushlaw Mike Aljoe	59,01	60,13	60,96	DNS	—
WD	Portugalia (POR-2)	Jorge Magalhães João Pires	62,85	63,18	65,19	DNS	—
WD	Japonia (JPN-1)	Takao Sakai Naomi Takewaki	58,32	60,39	DSQ	—

Czwórka mężczyzn

Bobslejowa czwórka reprezentacji Szwajcarii, mistrzowie olimpijscy w składzie: Ekkehard Fasser, Kurt Meier, Marcel Fässler, Werner Stocker (1988)

Poz.	Reprezentacja	Zawodnicy	Ślizg 1[6]	Ślizg 2[7]	Ślizg 3[8]	Ślizg 4[9]	Czas[10]
01 !	Szwajcaria (SUI-1)	Ekkehard Fasser Kurt Meier Marcel Fässler Werner Stocker	56,83	57,37	55,88	57,43	3:47,51
02 !	NRD (NRD-1)	Wolfgang Hoppe Dietmar Schauerhammer Bogdan Musiol Ingo Voge	56,16	57,31	56,77	57,34	3:47,58
03 !	ZSRR (ZSRR-2)	Jānis Ķipurs Guntis Osis Juris Tone Władimir Kozłow	56,72	57,28	56,41	57,85	3:48,26
4	Stany Zjednoczone (USA-1)	Brent Rushlaw Hal Hoye Mike Wasko Bill White	56,72	57,67	56,69	57,20	3:48,28
5	ZSRR (ZSRR-1)	Māris Poikāns Olafs Kļaviņš Ivars Bērzups Juris Jaudzems	56,75	57,66	56,70	57,24	3:48,35
6	Austria (AUT-1)	Peter Kienast Franz Siegl Christian Mark Kurt Teigl	57,07	57,40	56,27	57,91	3:48,65
7	Austria (AUT-2)	Ingo Appelt Josef Muigg Gerhard Redl Harald Winkler	56,93	57,51	56,41	58,10	3:48,95
8	NRD (NRD-2)	Detlef Richter Bodo Ferl Ludwig Jahn Alexander Szelig	57,18	57,60	56,33	57,95	3:49,06
9	Szwajcaria (SUI-2)	Hans Hiltebrand Urs Fehlmann Erwin Fassbind André Kiser	56,39	57,91	57,13	57,82	3:49,25
10	Włochy (ITA-1)	Alex Wolf Pasquale Gesuito Georg Beikircher Stefano Ticci	57,20	57,72	56,53	58,01	3:49,46
11	RFN (RFN-2)	Anton Fischer Franz Nießner Uwe Eisenreich Christoph Langen	57,02	57,75	56,71	58,07	3:49,55
12	Wielka Brytania (GBR-1)	Mark Tout David Armstrong Lenny Paul Audley Richards	57,22	58,26	56,86	57,56	3:49,90
13	Kanada (CAN-2)	Chris Lori Ken LeBlanc Andrew Swim Howard Dell	57,18	57,82	56,67	58,32	3:49,99
14	RFN (RFN-1)	Michael Sperr Olaf Hampel Florian Cruciger Rolf Müller	57,58	58,04	56,41	58,14	3:50,17
15	Kanada (CAN-1)	Greg Haydenluck Cal Langford Kevin Tyler Lloyd Guss	56,66	58,05	57,34	58,32	3:50,37
16	Stany Zjednoczone (USA-2)	Brian Shimer Jim Herberich Matt Roy Scott Pladel	57,17	58,49	57,47	58,10	3:51,23
17	Wielka Brytania (GBR-2)	Tom De La Hunty Colin Rattigan George Robertson Alec Leonce	57,81	58,13	56,74	58,59	3:51,27
18	Japonia	Takao Sakai Toshio Wakita Yuji Yaku Naomi Takewaki	57,36	58,15	57,68	58,16	3:51,35
19	Włochy (ITA-2)	Roberto D’Amico Thomas Rottensteiner Paolo Scaramuzza Andrea Meneghin	57,69	58,65	57,50	58,04	3:51,88
20	Rumunia	Csaba Nagy Lakatos Grigore Anghel Florian Olteanu Costel Petrariu	57,41	58,49	57,64	58,35	3:51,89
21	Nowa Zelandia	Lex Peterson Blair Telford Rhys Dacre Peter Henry	57,98	58,42	57,30	58,67	3:52,37
22	Chińskie Tajpej	Chen Chin-san Chen Chin-sen Lee Chen-tan Wang Jauo-hueyi	57,03	58,94	57,98	58,80	3:52,75
23	Australia	Adrian Di Piazza Martin Harland Simon Dodd Stephen Craig	58,20	58,87	57,25	59,02	3:53,34
24	Bułgaria	Cwetozar Wiktorow Płamen Stamow Nikołaj Botew Aleksandyr Simeonow	57,72	59,07	58,20	58,67	3:53,66
25	Portugalia	António Reis João Poupada João Pires Rogério Bernardes	58,42	59,67	58,28	59,13	3:55,50
WD	Jamajka	Dudley Stokes Devon Harris Michael White Chris Stokes	58,04	59,37	1:03,19	DNF	—

Debiut Jamajki

W tej dyscyplinie, w obu konkurencjach, zadebiutowała na igrzyskach reprezentacja Jamajki. Pomysł na start jamajskich atletów w bobslejach miało dwóch biznesmanów George Fitch (pierwszy prezydent Jamajskiego Związku Bobslejowego) i William Maloney. Do projektu zaprosili wielu młodych, obiecujących sportowców, ale podczas prezentacji dyscypliny, w tym możliwych wypadków, okazało się, że wszyscy wyszli z sali, na której dokonywano prezentacji. Ostatecznie ochotnikami okazali się żołnierze Jamajskich Sił Obronnych, Dudley Stokes, Devon Harris i Michael White. Później do czwórki dołączono Caswella Allena. Jamajczycy byli trenowani przez amerykańskich szkoleniowców, a następnie ich „ojcem chrzestnym” został Austriak Sepp Haidacher. Jamajscy bobsleiści nie mieli wsparcia Międzynarodowej Federacji Bobslei i Skeletonu (FIBT), ale udało im się zakwalifikować na igrzyska w obu konkurencjach. Zdobyli za to popularność wśród kibiców i opinii publicznej, sukcesem zakończyła się zbiórka pieniędzy podczas pierwszego tygodnia igrzysk, dobrze sprzedawały się okazjonalne koszulki i słuchano piosenki zespołu „Hobbin and a Bobbin”. W pierwszej konkurencji, w dwójce Dudley Stokes i Michael White zajęli 30. lokatę na 41. Wtedy występ Jamajczyków stał się fenomenem, któremu pomogła amerykańska telewizja. Amerykańska drużyna olimpijska w hokeju na lodzie została wyeliminowana wcześniej niż zakładano, dlatego amerykańskie media poszukujące ekscytujących historii skupiły uwagę na jamajskich bobsleistach. Członkowie zespołu przestali opuszczać wioskę olimpijską ze względu na ogromne zainteresowanie kibiców i mediów^[11].

Tuż przed startem w czwórkach Jamajczycy byli skoncentrowani, ale występowi zagroziła kontuzja Allena. Wtedy Dudley Stokes, kapitan drużyny zaproponował, że Allena może zastąpić jego brat Chris Stokes, który przyleciał do Calgary, aby im kibicować. Chris Stokes również był sportowcem, sprinterem, który rozwijał swoją lekkoatletyczną karierę w Bronx Community College i na Uniwersytecie Idaho. Po próbach okazało się, że Stokes dopasował się do drużyny i Jamajczycy mogli wystąpić. Ich start rozpoczął się źle. W pierwszy ślizgu złamał się drążek startowy, podczas gdy Dudley Stokes dopiero dobiegał do bobsleja i cudem udało mu się wsiąść. W drugim ślizgu White miał problemy z pozycją. Kolejnego dnia, przed trzecim ślizgiem Dudley Stokes upadł podczas spaceru na torze, co unieruchomiło jego lewe ramię. Drużyna pozostała też bez wsparcia trenera kadry, który opuścił igrzyska tego dnia rano. Pomimo tego wystąpił, a ich ślizg trzeci przebiegał lepiej niż się spodziewano. Osiągnęli większą prędkość niż oczekiwali, ale Dudley Stokes stracił kontrolę nad bobslejem, przez co na zakręcie o 365 stopni i przy prędkości około 85 mil na godzinę rozbili się. Ich głowy uderzyły w wewnętrzną stronę toru tak mocno, że było słychać echo^[11].

Na bazie historii jamajskich bobsleistów na igrzyskach w Calgary, stworzono w 1993 roku film „Reggae na lodzie” (ang. Cool Runnings) wyprodukowany przez George’a Fitcha^[12].