Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Blaszki amyloidowe, blaszki (płytki) starcze (ang. senile plaques) – zmiany strukturalne obserwowane w wielu chorobach neurodegeneracyjnych, m.in. w chorobie Alzheimera. Składają się z amyloidu, dystroficznych neurytów oraz komórek astrogleju i mikrogleju[1].
Według klasyfikacji Wiśniewskiego i Terry′ego (1973) wyróżnia się[2]:
Blaszki neurytyczne najlepiej widoczne są w metodach impregnacyjnych, takich jak metoda Bodiana, Gallayasa albo Bielschowsky’ego. Słabo widać je w rutynowym barwieniu H-E.
Również z amyloidu składają się blaszki dyfuzyjne, są one jednak pozbawione neurytów. Inne nazwy blaszek dyfuzyjnych to blaszki A, blaszki typu 3, depozyty paraamyloidowe, preblaszki.
Jako pierwsi blaszki opisali Bielakow w 1889[3], Blocq i Marinescu w 1892[4], Redlich w 1898, Léri w 1906. Simchowicz w 1911 jako pierwszy uznał je za cechę charakterystyczną choroby Alzheimera i wprowadził termin blaszek starczych (plaques seniles).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
