Blanka d’Artois

Blanka d’Artois (ur. 1248, zm. 1302)^[1] – hrabianka Artois, królowa Nawarry i hrabina Szampanii w latach 1270–1274 jako żona Henryka Grubego, regentka królestwa Nawarry w latach 1274–1275, jedyna córka Roberta I z dynastii Kapetyngów i Matyldy Brabanckiej, matka królowej Joanny I.

Blanka d’Artois

królowa Nawarry i hrabina Szampanii
Okres	od 1270 do 22 lipca 1274
Jako żona	Henryka III Grubego
Koronacja	maj 1273
Poprzedniczka	Izabela, córka Ludwika Świętego
Następczyni	Małgorzata Burgundzka
Dane biograficzne
Dynastia	Kapetyngowie
Data urodzenia	1248
Data i miejsce śmierci	1302 Paryż
Ojciec	Robert I d’Artois
Matka	Matylda Brabancka
Rodzeństwo	Robert II d’Artois
Mąż	Henryk III Gruby
Dzieci	Tybald, Joanna I z Nawarry
Mąż	Edmund Crouchback
Dzieci	Thomas, Henry, John, Mary

Pochodzenie

Urodziła się w 1248 roku jako jedyna córka Roberta I, królewicza francuskiego i hrabiego Artois i Matyldy Brabanckiej^[1]. Ze strony ojca była wnuczką króla Francji Ludwika Lwa^[1]. Jej bratem był Robert II, który urodził się już po śmierci ojca w 1250 roku^[1].

Królowa Nawarry

W 1269 roku poślubiła Henryka z dynastii Blois, którego brat Tybald II (żonaty z kuzynką Blanki, Izabelą) był królem Nawarry^[1]. Rok po ślubie szwagier Blanki zmarł bezpotomnie i jej mąż został królem. W 1274 roku Blanka została wdową i objęła regencję w imieniu córki, która została królową Nawarry jako Joanna I^[2]. Z powodu trudności w sprawowaniu regencji w Nawarze zwróciła się o pomoc do swojego kuzyna, Filipa III Śmiałego^[2]. Król Francji wykorzystał to i zaręczył swojego syna Filipa z Joanną już w 1275 roku^[2].

Drugie małżeństwo

W 1276 roku z inicjatywy królowej-wdowy Francji Małgorzaty Prowansalskiej Blanka poślubiła jej siostrzeńca, Edmunda Crouchbacka (młodszego brata króla Anglii Edwarda I). W 1284 roku odbył się ślub córki Blanki z Filipem Pięknym, który rok później objął tron Francji^[2]. Wtedy Blanka i Edmund utracili regencję nad Szampanią^[2].

Ostatnie lata życia

W 1296 roku Blanka ponownie została wdową i dwa lata później powróciła do Francji. Zmarła w 1302 roku, trzy lata przed swoją najstarszą córką^[1]. Do 1328 roku Francja i Nawarra miały wspólnego władcę – synów Joanny I. Po śmierci najmłodszego z nich (Karola Pięknego) korona Nawarry trafiła do prawnuczki Blanki, Joanny II Małej^[2].

Potomstwo

Z pierwszego małżeństwa z Henrykiem Grubym, królem Nawarry:

• Tybald (zmarł we wczesnym dzieciństwie)^[1]
• Joanna I (1273–1305), królowa Nawarry i hrabina Szampanii od 1274 roku oraz królowa Francji od 1285 roku jako żona Filipa IV Pięknego^[1].

Z drugiego małżeństwa z Edmundem, bratem króla Anglii Edwarda I:

• Thomas Plantagenet (ok. 1278 – 22 marca 1322), 2. hrabia Lancaster
• Henry Plantagenet (1281 – 25 marca 1345), 3. hrabia Lancaster
• John Plantagenet (ok. 1282–1327), lord Beaufort
• Mary Plantagenet (ok. 1284 – ok. 1289).

Przypisy

1. Noty biograficzne i drzewo genealogiczne, [w:] MauriceM. Druon MauriceM., Królowie przeklęci. Wilczyca z Francji, 2011, ISBN 978-83-7515-142-8. Brak numerów stron w książce
2. Elizabeth M.E.M. Hallam Elizabeth M.E.M., JudithJ. Everard JudithJ., Francja w czasach Kapetyngów, 2006, s. 356,422, ISBN 83-01-14861-6.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 246462316
• BnF: 165921950