Blanche Sweet

Urodziła się 18 czerwca 1896 r. Była córką tancerki o imieniu Pearl oraz handlarza winem Gilberta Sweet. Tuż po urodzeniu została porzucona przez ojca, matka zmarła niedługo później. Dziewczynką zaopiekowała się babcia, Core Alexander^[2]. Blanche zaczęła występować mając 18 miesięcy. Nazywano ją wtedy Baby Blanche lub Little Blanche^[1]. Od 1902 roku przez trzy lata była częścią trupy wędrownego śpiewaka Chaucneya Olcotta^[2].

W 1906 r. Blanche nawiązała na nowo relacje z ojcem i zamieszkała z nim w San Francisco. W tamtym czasie zainteresowała się tańcem. Przeprowadziła się do Berkeley, gdzie pobierała lekcje tańca u Ruth St. Denis, jednak ze względu na problemy finansowe przeniosła się do Nowego Jork, gdzie zarabiała występując. Z pozyskanych pieniędzy opłacała kolejne lekcje tańca, m.in. u Gertrude Hoffman^[3].

W wieku 13 lat zadebiutowała w wytwórni Biograph, gdzie grała w filmach Davida Warka Griffitha, szybko stając się jedną z jego ulubionych aktorek^[3]^[4]. W 1914 r. po tytułowej roli w filmie Judyta z Betulii odeszła z Biographu. W kolejnych latach pracowała m.in. dla Jessego Lasky, Cecila B.DeMille’a i jego brata Williama C. de Mille'a oraz Marshalla Neilana^[4]. Ten ostatni został jej mężem w 1922 r. (para rozwiodła się w 1929 r.)^[1].

Jako aktorka największą popularnością cieszyła się w okresie do końca I wojny światowej. W późniejszym okresie jej sukcesy były mniejsze, lecz nadal istotne. Ostatecznie jednak jej kariera filmowa skończyła się po występie w kilku filmach dźwiękowych. W latach 30. wróciła do występów scenicznych^[5]. W 1936 r. wyszła za aktora Raymonda Hacketta^[1]. W późniejszych latach prowadziła też własny program radiowy. W latach 50. XX wieku porzuciła karierę i pracowała jako sprzedawczyni w Nowym Jorku. Od lat 60. aż do swojej śmierci zaangażowana była w szerzenie wiedzy o kinie niemym, m.in. w ramach współpracy z Museum of Modern Art^[6].

Życiorys

Filmografia

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on