Bitwa nad Maricą

Bitwa nad rzeką Maricą – starcie zbrojne, które miało miejsce 26 września 1371 roku^[1] pomiędzy koalicją antyturecką składającą się z chrześcijańskich władców bałkańskich (Bułgarii, Serbii, Bośni, Węgier i Wołoszczyzny) a wojskami osmańskimi pod dowództwem Lali Şahina Paşy.

Bitwa nad rzeką Marica

Podboje Turcji Osmańskiej
Osmańska inwazja na państwo Bułgarskie po zwycięskiej bitwie w XIV w.
Czas	26 września 1371
Miejsce	rzeka Marica (dzisiaj Ormenio) Grecja
Terytorium	Grecja
Wynik	zwycięstwo wojsk osmańskich
Strony konfliktu
Carstwo Serbskie Carstwo Bułgarskie Osmanowie
Dowódcy
Vukašin Mrnjavčević †, Jovan Uglješa † Lala Şahin Paşa
Siły
70 000 15 000
Straty
55 000 – 58 000 700
Położenie na mapie Grecji miejsce bitwy
40°43′50″N 26°02′06″E

Armia chrześcijańska liczyła 60 000 ludzi. W pobliżu rzeki Maricy koło Adrianopola wojska koalicji napotkały siły tureckie stacjonujące w Rumelii. Turkom, mimo że ich siły wynosiły zaledwie 15 000 ludzi, udało się zaskoczyć chrześcijan. Pod osłoną nocy zaatakowali obóz przeciwnika, zabijając wielu z nich. Klęska chrześcijan była całkowita. Poległ m.in. król Serbii Wukaszyn i jego brat Ugliesz.

Zwycięstwo nad rzeką Maricą pozwoliło Osmanom na zajęcie Macedonii, zwasalizowanie południowej Serbii i potwierdzenie zwierzchnictwa nad Bułgarią^[1].