Bielistka siwa

Bielistka siwa (Leucobryum glaucum) – gatunek mchu z rodziny widłozębowatych. Gatunek rozpowszechniony w Polsce.

Bielistka siwa

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	mchy
Klasa	prątniki
Podklasa	Dicranidae
Rząd	widłozębowce
Rodzina	widłozębowate
Rodzaj	bielistka
Gatunek	bielistka siwa
Nazwa systematyczna
Leucobryum glaucum Hedw.

Morfologia

Pokrój

Występuje w postaci dużych, często wysokich poduszkowatych skupisk, w sprzyjających warunkach dorastających do 1 metra średnicy.

Gametofit

Krótki, dorastający od 1 do 12,5 cm długości, widlasto rozgałęziony i gęsto ulistniony. Listki wzniesione, około 3–9 mm długości, lancetowate.

Sporofit

Około 8–18 mm długości, czerwonawy. Puszka silnie zagięta, długości 1,5–2 mm. Wieczko długości 1,5-2 mm, czerwone lub czerwonobrązowe, perystom ciemnoczerwony.

Biologia i ekologia

Pospolita w całym kraju, występuje w podmokłych lasach, głównie iglastych, na wilgotnych łąkach, skałach oraz wrzosowiskach. Gatunek wyróżniający zespołu leśnego Leucobryo-Pinetum^[3].

Ochrona

Roślina objęta częściową ochroną na terenie Polski na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin^[4]. Jej obecność w dużych ilościach może świadczyć o postępującej degradacji podłoża.^[5]