Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ben Smith (ur. 1 czerwca 1986 r. w Dunedin[1][4][5]) – nowozelandzki rugbysta, uniwersalny gracz formacji ataku[6]. Reprezentant kraju, dwukrotny uczestnik pucharu świata i złoty medalista Igrzysk Wspólnoty w rugby 7.
Pełne imię i nazwisko |
Benjamin Robert Smith[1] | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim | |||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
1 czerwca 1986 | ||||||||||||||
Wzrost |
186 cm[1] | ||||||||||||||
Masa ciała |
91 kg[1] | ||||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Reprezentacja narodowa[infobox 2] | |||||||||||||||
rugby union | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
rugby 7 | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Urodzony w Dunedin Smith już w wieku 6 lat trafił do szkółki zespołu Green Island R.F.C.[7] W swoich młodzieńczych latach występował na pozycji obrońcy, a okazjonalnie również łącznika młyna.
Rok 2005, ukończywszy King’s High School w Dunedin[6][7], spędził w ramach tzw. gap year w angielskim Bristolu. Trafił tam do Colston’s School, gdzie pracował w szkole, pomagał w zajęciach WF-u, jednocześnie trenując w szkolnym klubie[8][9] (występował tam na pozycji łącznika ataku)[10]. W trakcie swojego pobytu w Anglii mieszkał u swojego byłego trenera z King’s High School, Darryla Patersona[7][10][11].
Po powrocie do Nowej Zelandii (i Green Island)[8][12] Smith zdołał przebić się na wyższy poziom, w 2007 roku debiutując w National Provincial Championship w barwach Otago[13] w meczu przeciw Wellington[5]. Dalszy rozwój kariery zahamowała kontuzja stopy, jaką odniósł na początku 2008 roku – przebywał wówczas na obozie przygotowawczym Highalnders[8]. W związku z tym w barwach Górali w międzynarodowych rozgrywkach Super Rugby zadebiutował dopiero w roku 2009[13][5]. Wkrótce stał się podstawowym zawodnikiem drużyny[13], jednak Highlanders należeli do ligowych słabeuszy – w kolejnych latach zajmowali w lidze miejsca 11.[14], 12.[15], 8.[16], 9.[17] i 14.[18] na 14, a później 15 drużyn.
W roku 2010, w trakcie śródsezonowej przerwy Smith zagrał w ligowym meczu swojego klubu Green Island, po raz pierwszy od 2006 roku występując na nietypowej dla siebie pozycji nr 12 („wewnętrzny” środkowy ataku)[19]. Mecz ten stanowił dla Bendy element przygotowań do spotkania New Zealand Barbarians z Māori All Blacks. Smith wystąpił w pierwszej z wymienionych drużyn, zdobywając ponadto jedno z przyłożeń[20][21].
Również w 2010 roku prowincjonalna drużyna Otago, dla której w owym sezonie Smith wystąpił dziesięciokrotnie[3], zajęła ostatnie, 14. miejsce w rozgrywkach National Provincial Championship[22]. W efekcie po reorganizacji rozgrywek zespół kolejny sezon rozpoczął w drugiej dywizji. W sezonie 2012 Otago dotarło aż do meczu finałowego, którego stawką był awans do wyższej grupy, jednak tam ulegli ekipie Counties Manukau[23].
Przed sezonem 2014 Smith podpisał nowy czteroletni kontrakt z drużynami prowincjonalną, regionalną i narodową[13][24], a następnie został mianowany „współkapitanem” Highlanders[25]. W tym samym roku po raz pierwszy w karierze awansował do drugiej fazy rozgrywek Super Rugby – Górale zajęli trzecie miejsce w grupie nowozelandzkiej i szóste w ogólnej tabeli[26]. Niemniej już w ćwierćfinale, pierwszej rundzie fazy pucharowej Highlanders odpadli po porażce z Sharks[27]. Sezon ten był jednak zaledwie wstępem do kolejnego, jeszcze lepszego. W nim ekipa z Otago w łącznej tabeli po sezonie zasadniczym zajęła dopiero czwartą lokatę[28]. Niemniej w dalszej części turnieju bez większych problemów awansowała do finału, w którym pokonała Hurricanes – najlepszą drużynę sezonu zasadniczego[28] – w stosunku 21:14[29]. W trakcie zakończonych tytułem rozgrywek Smith świętował swój setny mecz w rozgrywkach Super Rugby[30].
Smith po raz pierwszy trafił do kadry narodowej w 2007 roku, kiedy to został powołany do drużyny do lat 21[31][32][33]. W składzie All Blacks premierowo znalazł się w październiku 2009 roku przy okazji serii rozgrywanych pod koniec roku test-meczów. Zadebiutował 14 listopada 2009 roku w Mediolanie w spotkaniu przeciwko reprezentacji Włoch[33][34]. Wystąpił także w kończącym serię meczu Nowozelandczyków z Barbarians. W meczu tym – który jednak nie został sklasyfikowany jako oficjalny – zdobył nawet jedno z przyłożeń[35][36].
W roku 2010 znalazł się w 12-osobowym składzie reprezentacji w rugby 7 na Igrzyska Wspólnoty Narodów. W rozgrywanym w Delhi turnieju Nowozelandczycy wywalczyli złoty medal[13][37][38].
Na swój kolejny występ w reprezentacji „piętnastek” Smith musiał czekać do lipca 2011 roku, kiedy to w roli zmiennika pojawił się w sparingu z Fidżi[39]. Nie zaowocowało to jednak powołaniem go na rozpoczynający się dwa miesiące później w Nowej Zelandii Puchar Świata[40] mimo tego, że znajdował się w kręgu zainteresowania selekcjonera[41][42].
Regularnie w drużynie All Blacks zaczął pojawiać się w 2012 roku, jednak prawdziwy przełom nastąpił w roku 2013. Smith, który w ekipie Highlanders występował jako obrońca, po kontuzji kolana odniesionej przez Cory’ego Jane’a został w drużynie narodowej przesunięty na prawe skrzydło. Występując tam zdobył osiem przyłożeń (w tym hat-trick z Australią[43]), czym ustanowił rekord rozgrywek The Rugby Championship[44]. W całym reprezentacyjnym sezonie zaliczył imponujących 11 przyłożeń[6]. Jednak kiedy Conrad Smith, przez wiele lat podstawowy zawodnik reprezentacji występujący na pozycji nr 13[45] zrobił sobie półroczną przerwę od zawodowego sportu dla regeneracji sił, Ben zajął jego miejsce na boisku[46][44]. Selekcjoner Steve Hansen określił go wówczas mianem bardzo pojętnego, wszechstronnego zawodnika, który jednak najwyższy poziom wszedł dopiero jako stosunkowo doświadczony gracz[47]. W kolejnych miesiącach ponownie udowodnił swoją umiejętność gry na różnych pozycjach, występując zarówno jako obrońca, jak i skrzydłowy[39].
Pod koniec sierpnia 2015 roku Smith znalazł się w składzie All Blacks na rozgrywany w Anglii Puchar Świata[48][49].
Ben jest synem Karen i Stu; ojciec przez wiele lat był trenerem w pierwszym klubie syna, Green Island[8][7].
W styczniu 2015 roku Smith ożenił się ze swoją wieloletnią partnerką Katie Menzies, która w przeszłości uprawiała koszykówkę (na poziomie kadry juniorek) oraz triathlon[8][58]. W tym samym roku para doczekała się córki[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.